„Fantastisch dat de SGP nog steeds bestaat. Wie had dat, gelet op het seculiere klimaat, ooit verwacht? Als buitenstaander heb ik de partij recent van dichtbij leren kennen, omdat ik voor de SGP een studie over gewetensvrijheid heb geschreven. SGP’ers bleken doorgaans bereid echt het gesprek met me aan te gaan. En ze hebben gevoel voor humor.

Tegelijkertijd denk ik: wees minder verhullend over het vrouwenstandpunt. Er zit spanning tussen het beginselprogramma (tegen passief vrouwenkiesrecht) en de praktijk (ze komen lokaal toch op kandidatenlijsten). Ik snap dat men zorgvuldig wil omgaan met de verschillende stromingen die er zijn, maar de partij is gebaat bij duidelijkheid.

Eenzelfde gevoel heb ik bij het thema godsdienstvrijheid. De SGP neemt daarover nu een ander standpunt in: stem voor de bouw van een moskee, maar leg dan wel in een stemverklaring je worstelingen rondom dat besluit bloot. Waarom in zo’n geval niet tegen stemmen, en dát dan uitleggen? De wet verplicht niemand om vóór een moskee te stemmen.

Is de SGP dan ergens huiverig voor? Vreest men totale isolatie? Die volgt niet; de partij blijft nodig. Zijn ze bang dat ze niet meer serieus worden genomen door de andere jongens op het schoolplein? Of dat ze kiezers kwijtraken? Ik betwijfel dat. De partij moet zich daar eens op bezinnen: is onze vrees terecht?

De meeste mensen in mijn omgeving hebben niets met de SGP. Desondanks prijzen sommigen haar vanwege haar constructieve houding en kennis van het staatrecht en de parlementaire geschiedenis. Een groter deel van hen heeft grote moeite met de SGP, omdat die zich „de hele tijd op God en op de Bijbel beroept.” Maar als ik hun dan om concrete voorbeelden vraag, kunnen ze die niet geven.

De SGP refereert jammer genoeg minder dan vroeger aan de Heere. Ze probeert nu vaker mensen te overtuigen met niet-Bijbelse argumenten. Dat begrijp ik wel: anders dan in de tijd van ds. Kersten kennen velen de Bijbel niet meer.

Ik zie de SGP als een contrastpartij: in debatten komen haar vertegenwoordigers goed beslagen en welbespraakt ten ijs. Dat dwingt andere partijen, die daaraan weerwerk willen bieden, dat ook te doen. Ze moeten zich goed verdiepen in de SGP-standpunten om die te bestrijden. Nu er steeds vaker zeer ondeugdelijk wordt geredeneerd in de politiek, komt dat de kwaliteit van het debat ten goede.

De SGP geeft mensen de mogelijkheid om steun te geven aan een partij die totaal anders denkt dan de seculier-liberale meerderheid. En biedt de seculiere partijen de kans om politieke steun te verwerven van die outsider voor hun plannen. Ondanks dat dat niet altijd nodig is, zie je dat regelmatig gebeuren. Dat biedt hoop voor de komende honderd jaar. Al bekruipt me wel eens de irrationele angst dat de SGP zal opgaan in een algemeen christelijke partij. Het stevige SGP-geluid over bijvoorbeeld medisch-ethische thema’s verdwijnt dan. Dat zou ik jammer vinden.”