Boef, die Algerijnse ouders heeft, heet niet voor niks zo. Op zijn zestiende zat hij een halfjaar in jeugddetentie en op zijn achttiende verdween hij voor anderhalf jaar in de lik. Daar kwam nog een halfjaar bij omdat hij weigerde met de reclassering mee te werken.

Begin deze maand had hij het zelfs bij zijn trouwste fans verkorven. In de nacht van oud op nieuw reed hij, omgeven door een alcoholische walm, een band van zijn auto lek. Een drietal dames was zo vriendelijk hem een lift aan te bieden. Vervolgens schold hij de jonge vrouwen in een filmpje op een sociaal medium uit voor ”kechs”, Marokkaans voor hoeren. Dat leidde tot een huizenhoge golf van verontwaardiging. Gelukkig, dacht ik toen. Er zijn nog grenzen.

Nog meer commotie ontstond er nadat Boef had verklaard dat hij helemaal geen spijt had van zijn uitspraken. Alle eigentijdse vrouwen waren volgens hem ”kechs”. Toen was de boot aan. Het ene festival na het andere waar hij zou optreden, was niet meer van zijn komst gediend. En weer dacht ik: gelukkig, er zijn nog grenzen.

Maar toen bedacht Boef dat hij maar beter zijn excuses kon aanbieden, omdat hij anders niet meer aan de bak zou komen. En dat werd nog geaccepteerd ook. Vorige week trad hij op in Groningen en daar kreeg hij een warm applaus. Alles was weer vergeten en vergeven.

Dat snap ik niet. De rapper geeft er blijk van dat hij ruwweg de helft van zijn publiek minacht, iedereen staat op de achterste benen en daarna komt meneer met wat makkelijke excuses weg. Ik kan er maar één ding uit concluderen: we vinden taal- en gedachteverruwing uiteindelijk toch niet zo’n probleem.

Nu dateert grove taal niet van vandaag of gisteren. Ik kan me nog herinneren dat ik in een ver verleden getuige was van een scheldpartij tussen twee Rotterdammers. Daarbij gaf de een de ander het welgemeende advies om onder een paard te gaan hangen. De rest van de conversatie zal ik u besparen.

Toch valt moeilijk te ontkennen dat het de laatste kwarteeuw erger is geworden. Vooral de sociale media zijn riolen van ongeremd taalgebruik geworden. Men wenst elkaar minstens vlektyfus of de vinketering toe. In voetbalstadions is de ziekte kanker populair. En wat te denken van de president van ’s werelds machtigste land, die zwarte naties met een anus (asshole) vergelijkt. Stinkt, nietwaar?