„Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort en breed is de weg die tot het verderf leidt, en velen zijn er die door dezelve ingaan.”

Jezus nodigt allen die vermoeid en belast zijn om tot Hem te komen. Hij zal hun rust geven. Zich te verbeelden dat Hij niet volkomen kan zalig maken, is de Heilige van Israël beperken en een blaam leggen op Zijn macht. Of anders gezegd: het liefdevol hart van de Vriend van zondaren belasteren en Zijn liefde in twijfel trekken.

In beide gevallen zouden wij een vreselijke en moedwillige zonde begaan tegen de gevoeligste punten van Zijn eer, namelijk Zijn vermogen en Zijn bereidheid om allen zalig te maken die door Hem tot God gaan. Een kind klemt zich bij brandgevaar alleen maar aan de brandweerman vast en vertrouwt op hem alleen. Het vraagt zich niet af of zijn armen sterk genoeg zijn om het kind te dragen en of zijn hart bereid genoeg is om het te redden, maar het klemt zich vast. De hitte is verschrikkelijk, de rook is verblindend, maar het klemt zich vast. En zijn redder brengt het kind vlug in veiligheid. Klem je met hetzelfde kinderlijke vertrouwen vast aan Jezus, die je zal wegdragen uit het gevaar van de vlammen van de zonde.

Charles Haddon Spurgeon, predikant te Londen

(”Rond de enge poort”, 1889)