Achter de piano staat dirigent André van Vliet te multitasken: begeleiden, inzetten aangeven, af en toe een moedgevend woord of een vriendelijke berisping tussendoor. Met een uitvoering over een paar weken in het vizier klinkt hij soms scherp. Slepend zingt hij de sopranen na. „Ja, zo klinkt het nu. Maar dat is een andere radiozender.” Het is een uitzondering op zijn doorgaans montere omlijsting van de muziek.

Door corona is er veel veranderd voor het koor. Omdat de Morgensterkerk in Waddinxveen te weinig ruimte heeft, is Vox uitgeweken naar het Hoornbeeck College in Gouda. Normaal oefenen alle 130 leden in één keer, nu zijn de repetities gesplitst in twee groepen. De eerste groep komt van halfacht tot halfnegen, de tweede van negen tot tien.

Overgave

Voor Van Vliet en het koor betekent de omschakeling dat ze de nummers in hoger tempo moeten instuderen. Waar koorleden ook aan moeten wennen, is dat ze verder bij elkaar vandaan staan. Voorzitter Harco Hagen: „Als je op een koor gaat, doe je dat juist om sámen te zingen, omdat je met elkaar meer kunt. Nu horen mensen vooral hun eigen stem en dat is wennen en leren durven.”

Dat een uur kort is, blijkt ook aan het einde van de repetities. Om tien uur beweert Van Vliet dat de klok voorloopt. „Een uur is ook niks. Het zou verboden moeten worden. Als ondergrens bedoel ik dan, want wat ben ik blij dat we weer met elkaar kunnen zingen.” Vol overgave klinkt tot slot het lied ”Reik mij Uw liefde aan”. Bestuurslid Marleen Hout-Korevaar dankt God voor het zingen van de liederen. „Hoever we ook bij U vandaan zijn, U reikt ons Uw liefde aan.”

Juli 1945

De lockdown was een korte pauze in een lang continuüm van het koor. Net na de oorlog zong een groep Waddinxveners de in Duitsland tewerkgestelden een welkom terug toe met een aantal liederen. Op 10 juli 1945, nu 75 jaar geleden, kwam er een vervolg op dit spontane initiatief in de oprichting van Vox Jubilante, later Vox Jubilans.

Landelijke bekendheid

In de loop der jaren ontgroeide Vox het karakter van een dorpskoor. Grote namen als Feike Asma, Jan Bonefaas, Klaas Jan Mulder en Pieter Stolk maakten het koor bekend in christelijke kring. Concerten in de Doelen en radio-opnames voor NCRV en EO zorgden vroeger al voor landelijke bekendheid. Het kerstconcert in de Doelen en het passie- en paasconcert zijn jaarlijks terugkerende publiekstrekkers.

Dat Vox Jubilans na 75 jaar nog steeds bestaat, heeft echter met meer te maken dan alleen vermaardheid. Bij de oprichting in 1945 schreef het bestuur: „Zingen in een koor moet altijd geschieden met medemensen. Dat kan alleen als er samengewerkt wordt, als er een vriendschappelijke relatie tussen al die uiteenlopende individuen bestaat.” Die „vriendschappelijke relatie” is na 75 jaar alleen maar sterker geworden. Zelfs zo, dat in de glossy die in juli ter gelegenheid van het jubileum verscheen verschillende leden Vox een familie noemen. Een familie die graag zingend getuigt.

„Mannen zorgen voor een uniek geluid”

André van Vliet, dirigent: „In 2007 ben ik gekomen, als vervanger van Pieter Stolk. Vox was een goed koor, maar ik zou uit mezelf nooit de vrijmoedigheid gehad hebben om te solliciteren. Je hebt dan een zorgvuldig opgebouwde muziekcultuur hoog te houden. Toen Pieter overleed, heeft het bestuur mij gevraagd om te blijven. We merkten dat we muzikaal en geestelijk op dezelfde golflengte zaten. En nog steeds is die klik er. Ik beschouw muziek als het voertuig om de tekst verder te brengen, een visie die ik deel met het koor. Vox Jubilans is een groot koor met 130 leden. Pieter Stolk roemde al de symfonische mogelijkheden die er zijn met deze omvang. Je kunt het geluid prachtig aan laten zwellen of weer dunner laten worden met zo’n hoeveelheid mensen. We zijn blij met de hoeveelheid mannen die we hebben, zo’n vijftig. Bij veel andere koren zitten ze verlegen om mannen, maar wij hebben er genoeg en ze zorgen voor een uniek geluid.”

„Vox is een stuk van mijn leven geworden”

Wim Burger, oudste lid (bas): „Met m’n 82 jaar ben ik het oudste lid van het koor. En ik heb het langst meegezongen: 64 jaar. Ik heb twee neven, ook Burgers, die me vlak op de hielen zitten. Mijn vrouw is geen lid geworden. Zij is zo bescheiden. Ze wilde dat ik me vrij zou voelen als ik op koor was. Ik ben acht jaar voorzitter geweest. We zijn zelfs met het koor naar Amerika en Canada geweest. We hebben een koor dat dé Boodschap wil brengen, met een dirigent die dat ook zo aanvoelt. Ik kan wel zeggen dat Vox een stuk van mijn leven is geworden.”

„Muziek kiezen is creatief proces”

Marleen Hout-Korevaar, bestuurslid (alt): „Al vanaf 1994 ben ik lid van Vox Jubilans, eerst in het jeugdkoor en vanaf m’n 24e op het ‘grote’ koor. Ik ben nu drieënhalf jaar als muziekcommissaris lid van het bestuur. Dat betekent dat ik vanuit het bestuur deel uitmaak van de muziekcommissie, een commissie waar ik al in zat. Het is een creatief proces, muziek kiezen voor ons koor. Ik luister veel naar andere koren, zoek op YouTube naar geschikte muziek, kijk in het archief naar stukken die we eerder gezongen hebben. Als we om de tafel gaan, komt ook onze dirigent, André, vaak met sprankelende ideeën. Of hij heeft zelf een stuk gecomponeerd of bewerkt. We kijken kritisch naar de tekst. De koorleden geven vaak positieve feedback. We willen niet dat een liedtekst tot discussie leidt. Dan zingen we het niet, al is de muziek nog zo mooi. We hebben wel plannen voor de toekomst, maar zijn voorzichtig geworden door de teleurstellingen van de afgelopen tijd. We hopen dat we volgend jaar alsnog ons 75-jarig jubileum kunnen vieren met een concert. Onze wens is dat Vox Vox blijft, met een stevige mannenpartij, een goed kwaliteitsniveau en vooral: een koor dat de boodschap van het Evangelie al zingend blijft verkondigen.”

„Leeftijdsverschil maakt Vox zo bijzonder”

Myrthe Kats, jongste lid (15, sopraan): „Elke week rijden m’n moeder en ik van Veenendaal naar Waddinxveen voor de repetities. We zijn vorig jaar verhuisd, eerder woonden we in Nieuwerkerk aan den IJssel. Toen ging ik elke donderdagmiddag naar de koorschool van Ars Musica, maar door onze verhuizing kon dat niet meer. Ik was 14 toen ik op Vox kwam. Op het koor zitten mensen van de leeftijd van 20 tot 80, maar dat maakt het koor juist zo bijzonder. Jong en oud, man en vrouw komen samen om te zingen en Gods Naam groot te maken. Mijn favoriete koorstuk is ”Make me a channel of Your peace”. Wat een ontzettend mooi lied is dat, met de betekenisvolle tekst: „Maak mij een instrument van Uw vrede.” Dat is ook mijn wens, om dat te zijn.”