De Iraakse inlichtingendienst probeerde veel buitenlanders om te kopen. Speciale aandacht ging echter uit naar invloedrijke personen uit Frankrijk en Rusland omdat deze landen permanent lid zijn van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, aldus de Amerikaanse wapeninspecteur Charles Duelfer, die maanden Iraakse documenten heeft doorgespit.

„Irak zocht gericht naar individuen van wie zij geloofden dat zij in een positie waren om de Franse politiek te beïnvloeden", concludeerde Duelfer. „Saddam Hussein autoriseerde de schenking van lucratieve oliecontracten aan dergelijke partijen, ondernemingen en individuen." In Frankrijk ging het om ministers, politici, journalisten en zakenlieden.

Onder de ontvangers die in een Iraaks document worden genoemd, is de voormalige Franse minister van Binnenlandse Zaken Charles Pasqua. Hij ontving olievouchers ter waarde van bijna elf miljoen vaten olie. De vouchers konden eenvoudig worden omgewisseld in cash, aldus de CIA. Of de lijst met namen van de CIA ook is geverifieerd, is niet bekend.

Saddam Hussein zocht ook naar wegen om de Franse president Jacques Chirac te beïnvloeden. Dat gebeurde door betalingen aan de Franse zakenman Patrick Maugein. De Irakezen dachten dat hij toegang had tot Chirac. Maugeins in Nederland geregistreerde bedrijf kreeg volgens het CIA–rapport olievouchers ter waarde van 13 miljoen dollar.

De beweringen in Duelfers rapport kwamen voor het eerst naar boven in januari toen een krant in Bagdad de namen publiceerde van tweehonderd mensen, politieke partijen en religieuze figuren die olievouchers zouden hebben ontvangen van Saddam Hussein. Pasqua, Maugein, Russische functionarissen en anderen die werden genoemd spraken destijds de beschuldigingen tegen.

Volgens het CIA–rapport kregen in Rusland onder anderen de ultra–nationalist Vladimir Zjirinovski en zijn Liberaal Democratische Partij olievouchers toebedeeld. Anderen die profiteerden, waren medewerkers van het Russische presidentiële bureau en het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ook de Communistische Partij staat op de lijst.

Maar buiten de gegadigden uit Frankrijk en Rusland worden nog een reeks andere personen en instellingen genoemd door de CIA. Zo zou ook de Indonesische president Megawati Soekarnoputri, de zoon van de Libanese president Emile Lahoud en de communistische en solcialistische partij in Oekraïne olievouchers hebben ontvangen van het bewind in Bagdad.

In de documenten prijkt ook de naam van de Benon Sevan, het hoofd van het humanitaire programma van de VN in Irak. Hij is al eerder beschuldigd van het aannemen van olievouchers, maar heeft de aantijgingen altijd ontkend. In de Iraakse documenten wordt hij ’Sifan’ genoemd. De VN heeft de Iraakse papieren overgedragen aan Paul Volcker, oud–hoofd van de Amerikaanse centrale bank, om de kwestie te onderzoeken.

Uit de lijst van de CIA zijn alle namen van Amerikaanse en Britse instellingen en personen geschrapt. Tot vorig jaar gold een VN–ermbargo tegen Irak. Sinds 1996 mocht Saddam Hussein olie voor voedsel verkopen. Via dit programma werden de vouchers uitgedeeld. Begin 2003 ging 67 procent van de Iraakse olieuitvoer naar de Verenigde Staten.