Dat is de voornaamste conclusie van het onderzoeksrapport ”De eerstelijns GGZ in beweging” dat dinsdagochtend werd gepresenteerd op een congres in Eindhoven. In het rapport wordt nagegaan of de subsidies van het ministerie van Volksgezondheid voor het verbeteren van de samenwerking tussen hulpverleners nut hebben gehad.

Volgens de auteur van het rapport, dr. P. Verhaak van onderzoeksinstituut Nivel, is het vooral de samenwerking tussen huisartsen en gespecialiseerde hulpverleners in de tweede lijn, zoals psychiaters en psychotherapeuten, die zijn vruchten afwerpt. „Die zorgt voor een forse ontlasting van de huisarts en een groeiend wederzijds begrip tussen beide hulpverleners.”

Het laten meelopen van sociaal-psychiatrisch verpleegkundigen tijdens het huisartsenspreekuur is voor Verhaak hét voorbeeld van een geslaagde samenwerking. „Huisartsen leren daardoor optimaal te profiteren van de deskundigheid die er is in de tweedelijnsgezondheidszorg. In het verleden stond die uitwisseling onder druk. Huisartsen vonden het vaak te lang duren voordat ze bij instanties in de geestelijke gezondheidszorg iemand te pakken kregen. Of ze liepen aan tegen de lange wachtlijsten.”

Ook patiënten stellen de aanwezigheid van ggz-verpleegkundigen tijdens het huisartsenspreekuur op prijs, stelt Verhaak. „Zij waarderen het als ze bij de huisarts zelf geholpen kunnen worden, zodat een doorverwijzing achterwege kan blijven. En bij een goede ondersteuning kan de huisarts het ook best alleen.”

Of het voortbestaan van de samenwerking tussen hulpverleners en psychiaters in de toekomst kan worden gewaarborgd, is nog onduidelijk. Verhaak: „In 2005 houden de subsidies voor deze projecten op te bestaan. Zorginstellingen zullen deze projecten dus alleen laten voortbestaan als het raadplegen van een sociaal-psychiatrisch verpleegkundige tijdens een huisartsenspreekuur financieel op één lijn wordt gesteld met een consult van een psychiater.”