Dit schrijft Kay in een pleitnota aan de beroepsrechters die donderdag is gepubliceerd. Kay is tegen zijn eigen benoeming in hoger beroep gegaan. Het proces in eerste aanleg tegen de ex-president van Joegoslavië ligt zeker tot 12 oktober stil.

Veel getuigen op de door Milosevic voorbereide lijst van meer dan 1000 namen weigeren naar Den Haag te komen, uit protest tegen de gedwongen toewijzing. Kay schrijft dat hij daarom overweegt de rechters in eerste aanleg om dagvaardingen en dwangbevelen te vragen. Hij zei later in de wandelgangen trouwens wel wat getuigen achter de hand te hebben, als de rechters in eerste aanleg de zaak per se op 12 oktober willen voortzetten, ondanks het tussentijdse hoger beroep.

Kay legt de beroepsrechters drie mogelijkheden voor. Liefst ziet hij dat de kamer van beroep beveelt dat Milosevic zich weer zelf mag verdedigen, zoals hij sinds het begin van het proces op 12 februari 2002 heeft gedaan, evenals in de voorbereidende fase sinds juni 2001.

Kay eist verder dat de toegewezen advocaten slechts stand-by zijn om Milosevic te helpen bij de verdediging. Als derde mogelijkheid zouden de beroepsrechters kunnen bevelen dat de strafkamer in eerste aanleg zijn besluit „heroverweegt”, in het licht van aanwijzingen van de beroepsrechters.

De kamer van beroep in deze zaak wordt voorgezeten door de president van het tribunaal, Theodor Meron. Naast deze Amerikaanse rechter zitten Pocar (Italië), Guney (Turkije), Weinberg de Roca (Argentinië) en Mumba (Zambia) op de zaak.

De rechters besloten eerder deze maand tot de gedwongen toewijzing van Kay en zijn kantoor- en landgenote Gillian Higgins. De maatregel is bedoeld om een eind te maken aan de frequente onderbrekingen van de rechtszaak wegens ziekte van de verdachte, die lijdt aan hoge bloeddruk. De achterliggende gedachte is dat Milosevic (63) minder is blootgesteld aan bloeddrukverhogende stress als hij zich niet meer zelf verdedigt. De gedwongen toewijzing is onder deskundigen op het gebied van het strafrecht en de mensenrechten omstreden.