Dat gebeurde niet alleen door de gesprekken met het boerenechtpaar Peter en Rosalinda van der Poel, maar ook met andere agrariërs en vertegenwoordigers uit de sector. De koning kende de gastheer nog van een werkbezoek aan de Duitse deelstaat Brandenburg, waar de agrosector zich ook presenteerde.

Het eerste gesprek met het echtpaar ging echter niet over corona maar over de droogte, die de boeren ook parten speelt. Willem-Alexander wilde precies weten hoe daarmee werd omgegaan en hoeveel water beschikbaar is. Van der Poel teelt aardappelen en kon de koning ook de vanwege het wegvallen van een deel van de vraag niet verkochte voorraad laten zien bij een rondleiding over zijn bedrijf. Of hij ook drones gebruikte, was een van de vragen voor Van der Poel, maar dat bleek een probleem vanwege een aanvliegroute van Defensie.

Daarna was het tijd voor een breder gesprek met andere agrariërs die vertelden over hun ervaringen van de afgelopen maanden en de nieuwe uitdagingen waar ze de komende tijd voor staan. Het meest positieve verhaal kwam van aspergekweker Sandra de Wit, die na een enorme terugval van de afzet halverwege april weer een stijgende omzet kreeg en het aspergeseizoen nog redelijk goed kon afsluiten.

“Met gestructureerd paniekvoetbal”, zoals ze het tot hilariteit van de koning omschreef. De aardappelsector was het moeilijker vergaan, zo hoorde Willem-Alexander ook en prijsherstel zou nog veel tijd nemen. De koning ging daarna om de tafel om te praten over de toekomstperspectieven voor de land-en tuinbouw. Duidelijk werd dat de schade van de crisis niet meteen is verwerkt, zoals bij de sierteelt en dat heroriëntatie nodig is.

Afhankelijkheid van luchtvracht bijvoorbeeld voor de aanvoer van productiemiddelen, bleek een probleem op het moment dat grenzen in de hele wereld dicht gingen en er niet meer gevlogen werd. Willem-Alexander was benieuwd of de crisis ook invloed zal hebben op de opvolging binnen boerenbedrijven. Dat was al jaren problematisch, en hij wilde weten of het nu nog weer moeilijker zou worden. “Ja”, was het antwoord dat hij van verschillende kanten kreeg.