Prins Laurent zegt dat Leopold II erg veel voor België heeft gedaan. Tijdens protesten tegen racisme vormen standbeelden van Leopold nu een belangrijk doelwit van betogers.

Leopold was in zijn tijd al berucht door uitbuiting en bloedvergieten in Congo, een kolossaal stuk Afrika dat hij als privébezit verwierf en als onderneming exploiteerde. Dramatische rapporten over de misstanden daar dwongen de koning in 1908 zijn Congo over te dragen aan de Belgische staat, waarmee dat Belgisch Congo werd.

Miljoenen mensen zouden in Congo zijn omgekomen als gevolg van de grootschalige uitbuiting en onderdrukking. Het aantal slachtoffers is omstreden door een gebrekkige administratie en door epidemieën. Laurent erkent dat de bevolking wreed werd onderdrukt, maar stelt dat de rol van zijn oudoom daar beperkt bij was. „Leopold II is zelf nooit in Congo geweest. Wel de vele mensen die voor de koning werkten. En zij hebben echt misdaden gepleegd. Maar ik zie niet in hoe de vorst de mensen daar zou hebben laten lijden. Het is belangrijk dat dat ook eens gezegd wordt.”

De koning regeerde 44 jaar lang en was een ambitieuze en omstreden vorst. Hij maakte in de jaren vijftig van de 19e eeuw gedetailleerde plannen om Nederland binnen te vallen en deed vergeefse pogingen de toen Spaanse Filipijnen Belgisch te maken. In de jaren zeventig van die eeuw richtte hij zich op Congo, dat hij als een privédomein runde en waar hij vaak ten koste van de bevolking een fortuin vergaarde. Hij zorgde in de toenmalige pers ook vaak voor veel ophef over zijn vele buitenechtelijke affaires.