Hadden wij in de afgelopen periode al die tips opgevolgd, dan hadden we minstens een week aan één stuk achter de laptop doorgebracht.

En ja, er was inderdaad iets aan de hand in de achterliggende maanden. Binnen een halfuur rijden zitten wij in Noord-Italië, waar het coronavirus misschien wel het hardst toesloeg in Europa.

Toch werd Oostenrijk uiteindelijk niet zwaar getroffen door dat vreselijke virus, integendeel. Het aantal besmetting en doden –hoe aangrijpend ook– bleef hier uiterst klein vergeleken met alle omringende landen.

Hoe kan dat? In een tijd waarin iedereen een mening heeft over iets wat niemand blijkbaar echt vatten kan, is het wijs om niet met pasklare antwoorden te komen.

Toch blijft zo’n vraag je wel bezighouden. Zou het misschien zo kunnen zijn dat de sleutel ligt in een gesprek dat bondskanselier Sebastian Kurz had met Benjamin Netanyahu, premier van Israël? Tijdens dat telefoontje, begin maart, bracht Netanyahu de Oostenrijkse kanselier de ernst van de pandemie onder ogen. Vanaf begin februari waren er in Israël al strenge maatregelen van kracht en in Europa maakte niemand zich al te druk. Netanyahu beweerde dat Europa de situatie onderschatte en riep op om snel de juiste maatregelen te nemen. Kurz nam die boodschap ter harte en gooide het land op slot. We moesten vooral thuisblijven. Alleen voor boodschappen of medicijnen mochten we het huis uit en dan uitsluitend met een mondkapje voor.

Alle niet-essentiële bedrijven gingen op slot. Treinen uit Italië werden tegengehouden, grenzen bewaakt. Een collega die op een zonnige middag een wandelingetje in een park maakte, kwam erachter dat de regels ook gehandhaafd werden. Hij werd door de politie aangehouden en kreeg een boete van 3000 euro. Elk van zijn vrienden eveneens.

Met stijgende verbazing luisterden wij naar verhalen van familieleden in Nederland. De één had een man thuis die zwaar ziek was door het virus. Toch werd ze geacht door te werken in het verpleeghuis waar ze een baan heeft. De ander –eveneens werkzaam in de zorg– gaf bij haar chef aan dat ze al wekenlang last had van een nare hoest. Aangezien er van koorts geen sprake was, werd ze geacht gewoon op te draven. Totdat ze weken later positief werd getest…

Wat was wijsheid? Welke maatregelen waren overbodig en welke broodnodig? Ik heb geen verstand van virussen. Wel valt mij iets op: in Nederland zijn volgens de cijfers tot nu toe bijna tien keer zoveel mensen aan corona gestorven als hier in Oostenrijk. Bij zo’n vergelijking moet je natuurlijk ook het inwoneraantal meerekenen. Nederland telt ongeveer twee keer zoveel inwoners als Oostenrijk.

Toch geeft dit verschil te denken. Is de medische zorg hier beter? Of speelt de bevolkingsdichtheid een rol? Oostenrijk telt immers niet alleen de helft minder inwoners, het land is ook twee keer zo groot als ons goede vaderland. Was het moment waarop de maatregelen werden genomen van invloed? Of de bereidheid van de bevolking om zich aan de verordeningen te houden?

Een straf was het overigens niet om twee maanden afgesloten te zitten op een berg in een van de mooiste landen ter wereld.