Flinters van een wereldramp
Beelden spreken, luid en duidelijk. Soms meer dan vele woorden. Zoals dat van een moeder en kind, in een ondergrondse buis. Welke moeder wil er met haar kind in een buis, in angstige afwachting van wat komen gaat? Maar ze doet het, juist om haar kind te beschermen. Ze verlaat haar huis, ze kruipt in een buis, waar het vies is, maar ook veilig; althans, dat hoopt ze.
Uit de Tweede Wereldoorlog is er onnoemelijk veel beeldmateriaal. Mensen wilden vastleggen wat ze zagen, wat er gebeurde, wat soms niet te bevatten was, laat staan dat ze snel aan verwerking toekwamen. Ze wilden het later nog eens terugzien, of aan anderen laten zien.
Welke beelden spreken het meest? Ga er maar aan staan, zo’n selectie. Oorlogsinstituut NIOD liet het publiek kiezen. Elke provincie selecteerde 25 foto’s. En daaruit is landelijk een selectie van honderd foto’s gemaakt. Professionele foto’s, en kiekjes uit privéalbums. Beelden van vrienden, en van vijanden.
Maandagmorgen, op herdenkingsdag 4 mei, werd de selectie bekendgemaakt. Honderd foto’s, honderd flintertjes van de grootste ramp van de twintigste eeuw. Flintertjes, meer niet. Anderen zouden weer heel andere beelden hebben gekozen, passend bij wat zij meemaakten of zich van de oorlog voorstelden.
Samen zeggen die flinters toch wel veel.
>>in100fotos.nl
