Een officier van justitie van parket Noord-Holland deed strafrechtelijk onderzoek omdat er vragen waren over de hantering van de zorgvuldigheidseisen. Er is geen bewijs dat de dokter niet nauwlettend heeft gehandeld.

Er was bij de vrouw sprake van ondraaglijk en uitzichtloos lijden, van beperking van de bewegingsvrijheid en van verlies van zelfstandigheid. Medicatie werkte niet, maar veroorzaakte wel bijwerkingen.

Ze had bij haar huisarts een euthanasieverzoek gedaan. De dokter verwees haar door naar de Stichting Levenseindekliniek (SLK). De casus werd besproken met een SCEN-arts en bij de SLK. Daarop volgden positieve adviezen voor de euthanasie.

De Regionale Toetsingscommissies Euthanasie (RTE) oordeelde eerder onder meer dat de arts niet alle behandelmogelijkheden voldoende had onderzocht en daarom niet had kunnen vaststellen dat andere oplossingen ontbraken om het lijden weg te nemen.

Het College stelt nu toch dat de arts „in redelijkheid tot het oordeel kon komen dat er sprake was van uitzichtloos en ondraaglijk lijden en dat er in dit geval geen redelijke andere oplossing was om het lijden te verlichten.” Ook aan de andere zorgvuldigheidseisen is voldaan.