Geen harde uitspraken over multicultureel Nederland graag. Dat is wat Mehmet Kaplan voorstaat. Aan die multiculturele samenleving mogen we niet morrelen. De SGP heeft nooit meegedaan aan lofzangen op de multiculturele samenleving. Voor ons ligt de kern in de onwaardeerbare meerwaarde van het christelijk geloof voor de publieke samenleving.

De fluwelen handschoenen waarmee vroeger over allochtonen gesproken werd, zijn de laatste jaren door bijna alle partijen uitgetrokken. Veel politici zeggen tegenwoordig dat Nederland vol is of raakt: Melkert, Dittrich, Fortuyn. Of stellen dat de islam in Nederland zou moeten ’seculariseren’, net zoals het Nederlandse christendom, zodat ook de islam onschadelijk gemaakt is voor politiek en samenleving. Achterliggende gedachte is dat godsdienst en politiek van elkaar gescheiden moeten worden. Een funeste gedachte.

Godsdienst en politiek hebben alles met elkaar te maken. Dat blijkt al uit de eedsaflegging bij de aanvaarding van een politiek ambt. De eedsformule is: „Zo waarlijk helpe mij God almachtig.” Deze eed wordt door de overheid ter bevestiging van trouw gevorderd. Daarbij gaat het om de aanroeping van de God van de Bijbel. De positie van de eed is uitgehold door de invoering van de belofte als alternatief. Het toestaan van allerhande gewijzigde eedsformules -ideaal van PvdA-minister De Vries- is een nieuwe aantasting van de christelijke eed. Een onbegaanbare weg, omdat de overheid dan welbewust verantwoordelijkheid neemt voor het „zweren bij hen die geen God zijn” (Jer. 5:7)!

Debatteren over multicultureel Nederland moet op het scherp van de snede. Het gaat immers ten diepste om de eer van God in het publieke leven. De wetgever moet keuzes maken als het gaat om de vormgeving van het burgerlijk huwelijk, de bescherming van het leven, het experimenteren met erfelijk materiaal, de bescherming van Gods schepping, de acceptatie van godsdienstige uitingen in het publieke leven. Als de wetgever daarbij uitgaat van gelijkberechtiging van alle levensbeschouwingen en godsdiensten, loopt hij vast. De overheid kan en mag niet neutraal zijn. De sociaal-democraat Kaplan zal dat vanuit zijn eigen politieke praktijk moeten bevestigen.

De multiculturele samenleving is een feit. Nederland wordt bevolkt door een veelheid aan culturen. De vele vreemdelingen in ons land hebben van oorsprong een andere taal en godsdienst en andere gebruiken. Maar een feit is nog geen norm. De SGP heeft nooit meegezongen in het koor dat de lof aanhief op multicultureel Nederland. Al te gemakkelijk werd gedacht over culturele verschillen. Te veel klemtoon werd gelegd op de eigen cultuur van nieuwkomers. Te optimistisch werd uitgegaan van de verwachting dat minderheden hun weg wel zouden vinden in de samenleving.

Voorstanders van de multiculturele samenleving zien eraan voorbij dat voor een hechte samenleving gemeenschappelijke waarden en normen nodig zijn. Onze Nederlandse cultuur is gestempeld door het christendom. Gods leiding in de geschiedenis van Nederland heeft ook vandaag zeggingskracht, al zien we de massale ontkerstening diep inwerken op onze cultuur en wetgeving. Dat stemt ons diep verdrietig. Evenals de opkomst van niet-christelijke godsdiensten zoals de islam in ons land.

Die veelkleurigheid kunnen we allerminst positief waarderen. Het is, anders dan Kaplan suggereert, niet in strijd met onze rechtsorde een negatief oordeel over het multiculturele ideaal uit te spreken. Dat wordt pas anders als men zich te buiten gaat aan grove beledigingen tegenover mensen of ongepaste smaadtaal in de mond neemt.

Is dit stigmatiseren? Nee, dat doet de SGP niet. Vreemdelingenhaat is onverenigbaar met christelijke naastenliefde. Ons standpunt is helder, maar we willen de nuance niet uit het oog verliezen. Ook niet over islam en geweld na 11 september. We kunnen niet elke moslim als potentiële terrorist beschouwen. Anderzijds kan men niet negeren hoe wereldwijd door extremistische moslims geweld wordt gerechtvaardigd met een beroep op de islam. Dat is reden genoeg om ook binnen onze grenzen waakzaamheid te betrachten.

Nederland vol? Niet voor mensen die voor hun leven te vrezen hebben. Daarvoor moet plaats zijn en blijven. Wel voor mensen die om oneigenlijke redenen asiel aanvragen en zo onze herbergzaamheid misbruiken. Daar moeten we niet omfloerst over doen. Met het verdoezelen van feiten is niemand gediend.

Kaplan wil eigenlijk van de multiculturele samenleving weer een taboe maken. De problemen rond inburgering, onderwijsachterstanden en criminaliteit onder allochtone jongeren zijn echter te ernstig om daar laconiek aan voorbij te gaan. Wie dat doet, speelt Fortuyn in de kaart. Laten we liever een eerlijke discussie voeren over de manco’s van multicultureel Nederland. Niet om mensen af te schrijven, maar om uitzicht te bieden. Een positief perspectief bij het licht van het Woord van God!

De auteurs zijn respectievelijk lid van de SGP-fractie in de Tweede Kamer en beleidsmedewerkster van deze fractie.