Naam: Gerrald Bronkhorst en Henriëtte Bronkhorst-Barten

Leeftijd: 29 en 30

Woonplaats: Nunspeet

Beroep: docent Sociaal Agogische Vakken op het Hoornbeeck College en assistent accountant bij WITh Accountants

Uur per week: 36 en 24

„Normaal gesproken ging onze dochter Monieke (1) op maandag en dinsdag naar een gastouder omdat we dan allebei buitenshuis werkten. Nu mag dat niet en kunnen we Moniekes eigen dagritme volgen. Ook krijgt ze van ons veel meer aandacht dan voorheen. Daar geniet ze duidelijk van.

Bovendien zien we als ouders nu veel meer van haar ontwikkeling omdat we alle dagen allebei thuis zijn. Ze leert lopen en gaat allerlei woordjes brabbelen.

Alleen is het lastig om te werken als zij wakker is. We wisselen elkaar nu af. Op maandagmorgen begint Henriëtte haar werk op zolder en probeert Gerrald beneden nog wat te doen. Halverwege de dag wisselen we van werkplek. De volgende dag gaat het precies andersom.

In het begin dachten we nog wel wat te kunnen werken met Monieke in de buurt, maar dat blijkt lastig. Als Monieke drie kwartier in de box heeft gezeten, is ze het zat en wil ze er uit. Dan vraagt ze regelmatig om aandacht en kunnen we dus niet echt veel doen.

Als we gaan bellen met studenten, collega’s of klanten terwijl Monieke in de buurt is, geven we van tevoren aan dat het gesprek eventueel verstoord kan worden. Zij vinden het tijdens het videobellen ook nog wel leuk om zo’n klein meisje in beeld te zien komen. En wij zijn natuurlijk ook een beetje trots op haar.”

Deel 6 in een serie portretten van thuiswerkers. Dinsdag deel 7.