Brief van de hoofdredactie: Stille Week
Ook dit jaar was het katern Kruispunt weer wat dikker, deze week, deels omdat op de preekbeurtenpagina’s nu ook de diensten op Goede Vrijdag vermeld werden. Maar dat is aan de vooravond van deze Stille Week minder vanzelfsprekend dan ooit.
Het zal wel niet eerder gebeurd zijn dat de burgemeester van een grote stad, Rotterdam, op radio 1 de diensten van een kerk in Barendrecht opsomde, inclusief die van Goede Vrijdag en Tweede Paasdag. Niet om de luisteraars aan te moedigen die te bezoeken, maar juist om aan te tonen dat de kerken zich te weinig aantrekken van de beperkingen die de overheid hen oplegt.
De ophef over de kerkgang hield ons als redactie erg bezig, deze week. Dat een minister zich voor de tweede keer in twee weken tot onze redactie wendt om de kerken toe te spreken, is hoogst uitzonderlijk. En het overkomt me ook niet elke week dat je op radio 1 gevraagd wordt om uit te leggen waarom christenen zoveel waarde hechten aan die kerkdiensten.
Ik moest deze week een paar keer denken aan de profetie van Zacharia, over het lijden van Christus, de Herder Die geslagen werd. Zijn die thuisblijvende kerkgangers nu die verslagen en verstrooide schapen zonder Herder? De gedachte dat ook op Goede Vrijdag en op Tweede Paasdag kerkgebouwen vrijwel leeg zijn, grijpt je aan. Is dit het oordeel dat begint van het huis van God?
We hebben er als collega’s met die vragen geworsteld, dat durf ik gerust te zeggen. En dan kom je tot de conclusie dat je niet oppervlakkig mag exegetiseren. We moeten in ieder geval niet terechtkomen in sentimenten als: „Wij laten ons niet knechten!”
Het is heel bijzonder wat er deze week gebeurde in Israël, waar religieuze samenkomsten nu verboden zijn. Terwijl wij nog ambtelijke erediensten mogen beleggen en die met technische hulpmiddelen bij gemeenteleden kunnen brengen, willen deze Joden op sabbat geen apparatuur bedienen. Hierdoor zijn hun gemeenschappelijke erediensten helemaal onmogelijk geworden.
Ons past daarom nu geen gemor. Hoe waardevol de kerkgebouwen ook zijn, daar is God, met eerbied gezegd, niet aan gebonden. Hij beloofde Zijn hand tot die verstrooide schapen te wenden.
Tot slot: we krijgen deze week heel veel reacties van lezers die allemaal hun mening geven. Veel dank daarvoor, maar ik hoop dat u er begrip voor hebt dat het onmogelijk is om ze allemaal persoonlijk te beantwoorden.
Reageren? Hoofdredactie@rd.nl
