Zapatero presenteerde zijn gasten en zichzelf tegenover wachtende journalisten als „fervente pro-Europeanen.” In een sneer naar de Amerikaanse minister van Defensie, Donald Rumsfeld, die tegenstanders van de oorlog in Irak uitmaakte voor het „oude Europa”, zei Zapatero: „Als ik de atmosfeer van deze samenkomst in een paar woorden moet beschrijven, zou ik zeggen: „Het ”oude Europa” is zo goed als nieuw.”

Schröder noemde het „de historische verdienste” van Zapatero, dat hij met zijn concessies de aanvaarding van de Europese grondwet in juni mogelijk heeft gemaakt en heeft getoond dat Spanje een vooraanstaande rol in Europa wil vervullen. Chirac zei dat de drie landen willen doorgaan met de opbouw van Europa, „een opbouw die mikt op consolidatie van vrede en economische en sociale vooruitgang in het hele Europese grondgebied.”

Met zijn uitnodiging van Chirac en Schröder wilde Zapatero laten zien dat de socialistische regering die na de verkiezingen in maart aan de macht kwam, meer aan de verhouding met de traditionele bondgenoten Frankrijk en Duitsland hecht dan het vorige kabinet. Zapatero’s voorganger, José Maria Aznar, voerde een buitenlands beleid dat sterk op de Verenigde Staten was gericht. Zapatero heeft aangekondigd dat Spanje „Europeser dan ooit tevoren” zal zijn.

De regeringsleiders spraken ook over binnenlandse zaken en justitie en besloten tot een koppeling van hun nationale strafregisters, aldus de voorlichtingsdienst van Schröder. Ook kwam de toetreding van Roemenië, Bulgarije en Turkije tot de EU aan de orde, waar de drie landen voor zijn. Internationale thema’s die werden aangesneden waren Irak, Afghanistan, het Midden-Oosten en Latijns-Amerika.

De top van de drie regeringsleiders symboliseert de terugkeer van Spanje naar een op Europa gericht buitenlands beleid, waar Zapatero’s voorganger José Maria Aznar het zwaartepunt van de betrekkingen bij de Verenigde Staten legde. Zapatero haalde na zijn verkiezingsoverwinning in maart zoals beloofd de Spaanse troepen terug uit Irak.