AMSTERDAM (ANP) - De politie in Amsterdam introduceert een kaartspel om criminele veelplegers op te sporen. Zij heeft het idee afgekeken van de Amerikanen in Irak, die zo’n spel uitbrachten om Saddam Hussein en zijn kliek in de kraag te vatten. Het Amsterdamse spel bestaat uit 52 kaarten van mensen die zich in de binnenstad schuldig maken aan zaken als winkeldiefstal, drugshandel en wapenbezit. Dat verklaarde een woordvoerder van de politie vrijdag.Ongeveer zeshonderd politieagenten krijgen het kaartspel. Doel is dat de veelplegers zich constant in de gaten voelen gehouden door de politie. De woordvoerder tekent daarbij aan dat het kaartspel maar een klein deel van de overlastgevers aanpakt. In totaal lopen in de Amsterdamse binnenstad ongeveer vijfhonderd mensen rond die zich bijna dagelijks schuldig maken aan auto’s openbreken, tasjes roven en de handel in drugs.

Het kaartspel is een onderdeel van de strategie om criminaliteit tegen te gaan: het criminelen onmogelijk maken misdrijven te plegen. Onbekend is nog wanneer het spel wordt uitgedeeld.

De (scheidende) Amsterdamse politiecommissaris J. van Riessen gaf vrijdagavond in het televisieprogramma Nova een toelichting op de plannen. „Het gaat ons erom dat het die mensen onmogelijk wordt gemaakt hun daden te plegen. Ze moeten het gevoel hebben dat zeshonderd politiemensen steeds op hen letten.” Van Riessen is niet bang dat de criminaliteit zich verplaatst vanuit de binnenstad. „We letten overal op ze, daar hebben we genoeg mensen voor. Je hebt altijd genoeg mensen, als je maar de goede dingen doet.”

Verder deed Van Riessen een oproep aan de Amsterdamse burgerij om vooral aangifte te blijven doen van strafbare feiten, maar waarschuwde in een adem door dat de burger ook zelf wat kan doen aan criminaliteit. „Als mensen een lap-top in hun auto achterlaten, die vervolgens wordt gestolen, vind ik dat die zaak eigenlijk geen aandacht van de politie zou moeten krijgen.”

Tenslotte wees Van Riessen op de dalende criminaliteitscijfers in Amsterdam. Het aantal aangiften per jaar daalde van 170.000 naar 100.000. Dat cijfer zou volgens de commissaris ook wetenschappelijk zijn te verantwoorden, want factoren als aangiftebereidheid zijn daarin meegewogen. „De daling komt dus niet doordat mensen toch maar geen aangifte meer doen.”