„Het is hier chaotisch druk”, zegt Kelly vrijdagmiddag rond één uur. Ze baalt ervan dat ze extra lang in de rij voor de kassa moet staan. „Ik heb sowieso al een hekel aan boodschappen doen, maar nu helemaal.” De jonge vrouw duwt een volle kar boodschappen een supermarkt in Emmeloord uit. In het winkelwagentje liggen onder meer bakken vlees, zakken groente, chips. „Zaterdag hebben we een feestje.”

Ze trof tal van lege schappen. „Een leeg pannenkoekenschap, een leeg wc-papierschap, een leeg soepgroentenschap”, somt ze op. Terwijl er dit weekend soep op het menu staat. „Zonder soepgroenten.” Kelly kon wel wat extra zakken groenten zoals broccoli en erwten op de kop tikken. „Ik heb een beetje gehamsterd.”

Wc-papier

„Ongelooflijk hoeveel lege schappen je aantreft”, verzucht de 52-jarige Jacqueline, die ook net haar boodschappen heeft gedaan. „Je wordt bijna gedwongen om te hamsteren.” Ze kon nog net een pak wc-papier bemachtigen. „Maar wel een duur pak. Dat moet dan maar een keer.” Ze merkt dat blikken en potten groente de winkel uitvliegen. „Ik zag nog wat tuinbonen staan. Maar die lusten de meeste mensen niet.”

Bang om besmet te raken met het coronavirus zegt de vrouw niet te zijn. „Ik maak me meer zorgen over mijn ouders. Die zijn op leeftijd en hebben al wat gezondheidsproblemen.”

„Het is de mensen in de bol geslagen”, zegt de 67-jarige Harrie. Samen met zijn 69-jarige vrouw laadt hij boodschappen in zijn auto. „Het lijkt wel Kerst, zo druk is het in de supermarkt”, zegt zij.

Nee, aan hamsteren beginnen ze niet. Zij: „We hebben altijd wel wat spullen thuis op voorraad.” Hij: „We doen gewoon onze normale boodschappen. De voorraden in de supermarkten blijven groot genoeg en worden telkens weer aangevuld.”

Nu het coronavirus ook in het nabijlegen Dronten is opgedoken, komt de dreiging dichterbij, zeggen ze. Zij: „Je denkt er meer aan.” Hij: „Ik word er niet nerveus van.” Zij, schoonmaakster op een school: „Vanmorgen is ons opgedragen om de deurklinken extra schoon te maken.”

Paniekerig

Jacob van Slooten, eigenaar van een kleine supermarkt in het nabijgelegen Tollebeek, merkt dat de coronacrisis de gesprekken beheerst. „Mensen zijn soms wat paniekerig en angstig”, zegt Van Slooten. Bij de kassa staat een bordje waarop klanten wordt verzocht zo veel mogelijk contactloos te betalen en bij contante afrekening handcontact te vermijden.

Van Slooten merkt dat wc-papier niet is aan te slepen. „Dit schap is aardig leeg”, wijst hij naar een plank waar nog een enkel pak toiletpapier op ligt. „Wellicht wordt die voorraad vanmiddag weer aangevuld.” Ook groenten in blik of pot vliegen de deur uit. „Mensen zijn zeker een beetje bang dat er binnenkort niks meer te krijgen is en denken: dan hebben we toch wat in huis.”

Of hij zelf het virus vreest? „Dan had ik het al lang moeten hebben”, reageert Van Slooten. „Ik ga de hele dag met mensen, geld en supermarktartikelen om.”

Geen oorlog

Met een bak bami verlaat Philip van Slooten de Tollebeker winkel. Hij piekert er niet over te gaan hamsteren. „Dat is absoluut niet nodig. We hebben zeker met een ernstige situatie te maken. Maar we moeten elkaar nu niet gek zitten maken. Het is geen oorlog.”