De eenmansfractie van Wilders lijkt daarentegen een grotere kans van slagen te hebben. Hij was sinds zijn entree in de VVD-fractie in 1998 een prominent lid met een groeiende aanhang. Samen met collega’s zoals Oplaat en Van Baalen zorgde hij ervoor dat ook rechtse liberalen zich in de standpunten van de VVD herkenden. Met voorstellen zoals een hogere maximumsnelheid, hogere straffen en de harde aanpak van radicale imams vindt Wilders mogelijk eveneens gehoor bij veel LPF-kiezers. Die partij ziet hem dan ook maar wat graag de overstap naar de LPF-fractie maken, maar Wilders ziet dat niet zitten.

Omdat Wilders na zijn vertrek uit de VVD-fractie zijn kamerzetel wil behouden, zal de VVD hem royeren als lid.

Enkele afgesplitste eenmansfracties op een rij:
1966: P. Voogd stapt uit Boerenpartij
1976: J. Huijsen uit CHU

1976: G. Nooteboom uit D’66
1984: J. Janmaat uit Centrumpartij
1985: A. Wagenaar uit RPF
1986: A. van der Spek uit PSP
1993: M. Ockels uit PvdA
1994: Th. Hendriks uit Algemeen Ouderen Verbond
1995: C. van Wingerden uit het Algemeen Ouderen Verbond
1998: W. Verkerk uit het Algemeen Ouderen Verbond
2002: H. Wijnschenk uit LPF
2004: A. Lazrak uit SP.