Enkele jaren geleden besloot Arraf haar huis naast het kasteel te verbouwen tot restaurant. Toen arbeiders bezig waren, ontdekten ze dat zich in de vloer een ruimte bevond. Reden voor Arraf om haar buurman erbij te halen: archeoloog dr. Rabei Khamisy van het Zinmaninstituut voor archeologie van de Universiteit van Haifa. Khamisy kreeg toestemming van de Israëlische Oudheidkundige Dienst om een onderzoek uit te voeren. „We vonden twee wijnpersen uit de tijd van de kruisvaarders”, zegt hij.

De druiventelers persten de druiven met hun voeten. Het vocht vingen ze waarschijnlijk in kruiken op en plaatsten deze in een zes meter diepe put om het te laten gisten. De wijnmakerij is mogelijk de grootste die de kruisvaarders bouwden.

Chateau Du Roi

Zakenvrouw Arraf betaalde ruim honderdduizend euro voor de opgraving en de restauratie. Ze is ook van plan aangrenzende delen van het restaurant te kopen om een ruimte maken voor logies en ontbijt. Verder zou ze van de wijnmakerij graag ook een museum maken.

In augustus opende ze haar restaurant, Chateau Du Roi (kasteel van de koning). In de vloer bevinden zich glasplaten, zodat de bezoekers aan het restaurant de wijnmakerij kunnen zien.

Salomo

Het was waarschijnlijk kruisvaarderskoning Baldwin III die het kasteel bouwde, omstreeks 1150. De kruisvaarders maakten van Mi’ilya een bestuurscentrum. Ongeveer zeventig jaar later bouwden ze drie kilometer naar het noordwesten het kasteel Montfort.

Uit het archeologisch onderzoek blijkt dat de geschiedenis van Mi’ilya terugvoert naar de prehistorie. Khamisy heeft stenen gevonden die de bewoners duizenden jaren geleden gebruikten. Mogelijk ging het ook om de plaats Aloth in het rijk van koning Salomo, waarover Baäna gouverneur was (1 Koningen 4:16).

20 euro per persoon

Het overkwam zakenvrouw Salma Arraf: ze bleek een archeologische schat uit de tijd van de kruisvaarders te hebben onder haar huis in het Grieks-katholieke stadje Mi’ilya in Noord-Israël.

Archeoloog dr. Rabei Khamisy maakt zich zorgen over het behoud van het kasteel in Mi’ilya. Het blijkt dat stenen van de oude muren naar beneden vallen, waardoor passanten gevaar lopen. Khamisy besloot langs de deuren in Mi’ilya te gaan en van de bewoners een bedrag van ongeveer 20 euro per persoon te vragen. Zo zamelde hij een bedrag van 50.000 euro in, waar het gemeentebestuur nog 25.000 euro bij voegde. Zo kon hij beginnen met de restauratie van een deel van de muur. Het lukte, zegt Khamisy, omdat „de inwoners van Mi’ilya van hun woonplaats houden.”