In Johnsons district zijn verkiezingen een keus uit twee kwaden
”Zorg ervoor dat deze extremist niet wint”, schreeuwt de tekst van een zwarte dubbeldekker. Hij rijdt rond in Boris Johnsons kiesdistrict Uxbridge en South Ruislip. ”Jeremy Corbyn is een bedreiging voor onze veiligheid en onze democratie”.
Vertrouwen is het centrale woord in deze verkiezingscampagne. Voor veel Britten vormt de stembusgang echter een keus uit twee kwaden: Boris Johnson of Jeremy Corbyn.
Johnson vertegenwoordigt sinds 2010 het district Uxbridge en South Ruislip, een buitenwijk van Londen. Hij heeft zich hier weinig laten zien en zegde af voor het lokale verkiezingsdebat. In Uxbridge doen twaalf partijen mee.
De verkiezingen krijgen in dit district veel aandacht. Naast de ‘serieuze’ partijen doen er ook onafhankelijke kandidaten en science-fictionpersonages mee zoals Lord Buckethead en Count Binface. Bij de bekendmaking van de uitslag staan zij straks in hun ruimtekostuum naast Johnson.
In Uxbridge probeert Labourkandidaat Ali Milani er nog een spannende tweestrijd van te maken met Johnson. In 2017 kreeg Labour hier 40 procent van de stemmen, maar Johnson 50 procent. Labour zou Johnson hier graag verslaan. Vrijwilligers gaan langs de deuren om twijfelaars te overtuigen.
„Dit kiesdistrict is altijd Conservatief geweest”, zegt Louis Banks op de kerstmarkt. Hij is net afgestudeerd, woont in Uxbridge en denkt dat Johnson hier met gemak gaat winnen. „Labour heeft geen schijn van kans. Ik weet niet eens hoe de Labourkandidaat heet.” Hij zou het liefst de Liberaal-Democraat steunen. „Maar dat is dan een verloren stem en zo kies ik eigenlijk voor de Conservatieven.” Met tegenzin stemt Louis strategisch op Labour om Johnson en brexit tegen te houden. Maar hij vreest dat de Conservatieven ook in het Lagerhuis een meerderheid halen.
Hansworst
De nationale gezondheidszorg (NHS) is het enige onderwerp dat naast de brexit belangrijk is in de campagne. De leus van de Conservatieven ”Get Brexit Done” verwoordt wat veel Britten voelen. Ze zijn het zat. „De mensen hebben in 2016 in meerderheid gezegd dat ze de EU wilden verlaten. Ik was daar één van”, vertelt Anna die op de Harefield Road loopt. „Ik snap niet waarom mensen zo dol zijn op de EU. Ik stem op de Conservatieven omdat Johnson een overeenkomst met de EU klaar heeft liggen. Ik vind hem geen hansworst en hoop dat hij weer wordt gekozen. Hij is heel intelligent. Het land heeft drie jaar op slot gezeten. Het is jammer dat het parlement de wil van het volk heeft gedwarsboomd. We moeten gewoon verder.”
Er bestaat veel twijfel over de kwaliteit van kandidaten. De campagne is fel van toon en speelt zich grotendeels af op sociale media en in de tabloidpers. Het zwart maken van de ander is een beproefde tactiek aan beide kanten. Labour wijst voortdurend op de leugens van Johnson en vergelijkt hem met Pinocchio. En hij vormt een bedreiging voor de NHS, zoals Labour steeds benadrukt.
De Conservatieven schenden regelmatig de fatsoensregels. De anti-Corbynbus past in dat beeld. Op de zijkant van de bus staat een rood portret van Corbyn met suggestieve teksten om de oppositieleider zwart te maken. ”Zou u uw kinderen toevertrouwen aan deze man? Hij steelt hun erfenis. Hij bepaalt welk onderwijs ze volgen en hij verdedigt terroristen”. De bus maakt rondjes bij het busstation in Uxbridge. Een enkele voorbijganger lacht, maar de meeste mensen kijken niet op als de bus voorbij schuift.
In het centrum van Uxbridge is een kerstmarkt gaande. Er staan houten hutten met daarin geïmproviseerde winkeltjes met kerstartikelen. Ook er is ook een hut voor de voedselbank en voor de daklozen. Want Uxbridge mag dan een welvarende buitenwijk zijn, ze kent ook grootstedelijke problemen. Carol zamelt geld in voor daklozen. „Deze verkiezingen gaan alleen maar over de EU en over niets anders”, benadrukt ze. „De meeste mensen denken dat als de Conservatieven donderdag winnen, het prima zal gaan met brexit.” Het antisemitisme in de Labourpartij weerhoudt haar ervan voor Labour te stemmen. „En ik vertrouw Jeremy Corbyn ook niet. Ik stem Liberaal-Democratisch of Groen. Als Labour een andere leider zou hebben gehad, zou ze zeker gewonnen hebben.”
Buitenlanders
William Tobin doet mee aan de verkiezingen. Bij het station deelt hij folders uit. Zijn verkiezingsleus is ”Stem niet op Tobin. Laat Tobin stemmen”. Hij woont al jaren in Frankrijk, maar mag als Brit niet stemmen bij algemene verkiezingen. Net als drie miljoen Britten die te lang in het buitenland wonen. Ze mochten ook niet meedoen tijdens het brexitreferendum in 2016. Maar de brexit heeft wel negatieve gevolgen voor hen. Dat vindt Tobin niet eerlijk. Hij kan echter wel kandidaat zijn in de verkiezingen. Tobin vindt ook dat 2,5 miljoen buitenlanders die in het Verenigd Koninkrijk wonen, moeten kunnen stemmen, net als 1,5 miljoen 16- en 17-jarigen. Dat had tot een andere uitslag kunnen leiden.
En wat gaat hij tegen Johnson zeggen als vrijdagmorgen de uitslag wordt bekendgemaakt? Tobin hoeft niet lang na te denken. „Waarom denkt u dat u een mandaat hebt voor brexit als in 2016 7 miljoen mensen waren uitgesloten bij het referendum?”