De zaak draait om de echtgenote van een Afghaan die in België de vluchtelingenstatus heeft. Hun familieband is echter niet aangetoond. Het verzoek om gezinshereniging werd in 2014 afgewezen, wat werd bevestigd door de Raad voor vreemdelingenbetwistingen. De Belgische Raad van State oordeelde vervolgens dat vanwege de overschrijding van de behandelingstermijn van zes maanden sprake was van een impliciete goedkeuring van het gezinsherenigingsverzoek. Dat er geen bewijs was voor het huwelijk deed er niet toe.

De Raad voor vreemdelingenbetwistingen vroeg het EU-hof hoe de Europese regels moeten worden uitgelegd. De rechters in Luxemburg fluiten de Raad van State terug. „Autoriteiten mogen geen verblijfstitel afgeven aan een derdelander die niet voldoet aan de voorwaarden voor gezinshereniging.” Het hof tekent aan dat de doeltreffendheid van de Europese richtlijn anders zou worden ondermijnd.