Deze broer werd op 1 april op klaarlichte dag in Eindhoven doodgeschoten. Dat gebeurde toen hij in een auto voor een rood verkeerslicht stond te wachten.

Terwijl tientallen familieleden en vrienden afscheid namen van R.K., sneed de verdachte volgens justitie de 48-jarige Frans van der Sanden de keel door. Hij vluchtte direct naar Suriname. Daar is hij op 24 september 2001 aangehouden en later overgeleverd aan Nederland.

In Paramaribo, tijdens de vliegreis naar Nederland en ook nog bij de rechter-commissaris in Den Bosch heeft J.K. de moord op Van der Sanden toegegeven. Later heeft hij die bekentenis ingetrokken.

Voor de rechtbank verklaarde de man dat hij zich niets meer van 5 april 2000 kan herinneren. Hoewel tientallen mensen in de rouwkamer aanwezig waren, heeft niemand gezien dat de verdachte Frans van der Sanden de keel heeft doorgesneden.

Officier van justitie R. de Beukelaer voerde als bewijs aan dat meerdere mensen hebben gezegd dat J.K. Van der Sanden direct na binnenkomst stevig bij de schouder heeft gegrepen en direct heeft meegenomen naar de rouwkamer. Hij duwde de man naar de lijkkist met daarin zijn broer en zei: „Kijk hem in zijn ogen, kijk.”

Een man en de vriendin van Van der Sanden werden bij de deur tegengehouden door andere aanwezigen en de gang in gestuurd. Iemand zei tegen de vrouw dat het daarbinnen niets voor haar was. Vervolgens klonk er volop gegil in de rouwkamer.

J.K. ging er direct vandoor. In totaal is hij acht minuten in het mortuarium geweest. De officier wees erop dat de man de dag ervoor aan de beheerder had gevraagd of hij via de achterdeur weg zou kunnen.

Tegenover de politie heeft J.K. gezegd dat hij na de dood van zijn broer in een droom van hem heeft vernomen dat Van der Sanden hem had vermoord. De man uit Eindhoven zei toen ook dat hij het slachtoffer uit wraak had doodgestoken. Dat laatste ontkende hij donderdag voor de rechtbank.

Opvallend was dat het bedreigen van getuigen in deze zaak bleek te lonen. Aanvankelijk wilde officier De Beukelaer in december twee bedreigde getuigen horen. Deze getuigen lieten weten dat ze niets durfden te zeggen. De Beukelaer zag vervolgens af van zijn voornemen, omdat hij vond dat hij deze mensen niet voldoende bescherming kon garanderen.

Uitspraak 28 maart.