Anderhalve liter

Wie het succes van de wegwerpluier echt wil doorgronden, ontkomt niet aan een lesje scheikunde. Een luier bevat meer dan wat vulling die de plas opvangt. Als je er een openknipt, rollen er een soort plastic korreltjes uit. Die bestaan uit super absorberende polyacrylaten (SAP), grote moleculen die stuk voor stuk honderden waterdeeltjes aan zich kunnen binden. Het gaat daarbij om een chemische verbinding. Een luier laten drogen, werkt dus niet. De deeltjes heten niet voor niets super absorberend. Een korte test leert dat grote exemplaren (maat zes) met gemak anderhalve liter water opnemen. Zover moet je het bij een peuter niet laten komen, want bij urine met de daarin opgeloste zouten werken de SAPs minder goed. Gelukkig maar, want het zou ook geen gezicht zijn.

Recycling

Tot zover het goede nieuws. We spreken niet voor niets over wegwerpluiers. Een gemiddeld persoon plast en poept er tijdens het onzindelijke deel van zijn leven zomaar 5000 vol. In een paar uur tijd –en soms al binnen een paar minuten– is dit staaltje van moderne techniek veranderd in een moeilijk te ontwarren plastic laagje, een flinke hoeveelheid papier, een dikke smurrie opgezwollen superabsorber en als het tegenzit ook nog een grote boodschap. Recycling lijkt wel mogelijk, maar initiatieven komen slechts traag en mondjesmaat van de grond. Mensen zijn best bereid om de wegwerpluiers apart in te zamelen, maar aan de logistiek en de verwerking zitten nogal wat haken en ogen. Op een ander vlak boekt de wegwerpluier wel vooruitgang: hij wordt steeds slimmer.

Zesde zintuig

Dit najaar introduceert Pampers in Amerika de Lumi, een wegwerpluier waarmee ouders via de smartphone hun kind dag en nacht in de gaten kunnen houden. Een herbruikbare sensor op de luier waarschuwt niet alleen als de pamper nodig verwisseld moet worden, maar houdt ook het slaappatroon bij. Daarvoor is het overigens wel nodig pampers in Lumi-variant te kopen, bij gewone wegwerpluiers werkt het systeem niet. Eerste gebruikers spreken enthousiast van een zesde zintuig, maar nuchtere Europeanen zijn nog niet overtuigd van het nut. Tijdens een bezoek op het consultatiebureau kunnen de verzamelde gegevens handig zijn en een waarschuwing voordat een luier gaat lekken kan ook geen kwaad, maar poepbroeken verschonen moet je nog steeds zelf. En dan nog iets. Baby’s hebben toch al een ingebouwd alarmsysteem?