Volgens justitie heeft de verdachte zijn buurvrouw neergestoken. Vervolgens heeft hij haar en haar dochtertje gewurgd. Na een melding van brand in het huis van Rimkute in de ochtend van 17 maart 2002, vond de brandweer de lichamen van de 23-jarige vrouw en haar dochtertje.

Van D. zou de twee hebben vermoord omdat Rimkute zijn vrouw dreigde te vertellen dat hij een relatie met haar had. Eerder klapte de 23-jarige vrouw uit de school over het drugsgebruik van Van D., die ogenschijnlijk een doorsnee gezinsleven leidde. Van D. ontkent dat hij Asta Rimkute en Naomi heeft gedood. Volgens hem zit de schoonmoeder en oma van de slachtoffers achter de misdrijven.

De aanklager wees op DNA-materiaal van de verdachte dat onder de nagels van Rimkute is aangetroffen. Volgens Van D. had zijn buurvrouw hem een paar weken eerder gekrabd. Forensische deskundigen, onder meer uit de Verenigde Staten en Groot-Brittannië, achten echter niet aannemelijk dat DNA-sporen zo lang onder een nagel blijven zitten.

Van D.’s advocaat, H. van Dijk, betwijfelde de juistheid van die conclusie. De geraadpleegde deskundigen hebben nooit onderzocht hoe lang DNA-sporen onder een nagel kunnen blijven zitten. Zij geven slechts hun mening over deze kwestie en vellen geen wetenschappelijk onderbouwd oordeel, aldus de raadsman.

De raadsman noemde het verder opmerkelijk dat het tijdstip van overlijden van de slachtoffers nooit goed is onderzocht. Ook een recente brief van de schouwarts geeft geen duidelijk antwoord op de vraag wanneer Rimkute en haar dochtertje zijn gedood. Volgens de advocaat is er dan ook onvoldoende bewijs om zijn cliënt te veroordelen.

Uitspraak 9 september.