Handke groeide op in een rooms-katholiek gezin. Zijn vader heeft hij nooit gekend. Zijn moeder was van Sloveens-Karinthische afkomst. Door haar raakte Handke geïnteresseerd in de Sloveense minderheid in Oostenrijk en in de wereld van het voormalige Joegoslavië.

Handke bezocht van 1954-1959 het internaat Tanzenberg dat naar het priesterschap moest leiden. Door de strenge regels en de censuur op boeken hield hij het er niet uit en veranderde van school. Daarna begon hij een studie rechten. Die brak hij af om zich aan de letterkunde te wijden.

Kenmerkend voor zijn scheppende leven is zijn liefde voor film en rockmuziek. Vanaf zijn jonge jaren was Handke geïnteresseerd in verschijnselen van massacultuur. Hij begon artikelen te schrijven over tekenfilms, over de Beatles en allerlei andere populaire onderwerpen. Het vanzelfsprekende binnen de cultuur fascineerde hem en deed hem naar de pen grijpen om de diepte ervan te peilen.

De eerste roman die Handke publiceerde is ”Die Hornissen” (De Horzels) uit 1965, een ingenieus boek over het ontstaan van een roman. Later volgden onder meer de ook in Nederland bekend geworden romans ”Der Hausierer” (De marskramer, 1967) ”Langsame Heimkehr” (Aarzelende thuiskomst 1971) en ”Der kurze Brief zum langen Abschied” (De korte brief bij het lange afscheid, 1972). Daarnaast schreef Handke talloze verhalen, essays, toneelstukken en filmscripten.

Opschudding veroorzaakte Handke in 1996 toen hij in ”Eine winterliche Reise zu den Flüssen Donau, Save, Morawa und Drina oder Gerechtigkeit für Serbien” zijn steun uitsprak voor Servië tijdens de Joegoslavië-oorlog. Dat werd door veel Europese landen moreel veroordeeld.

In 1999 zegde Handke zijn lidmaatschap van de Rooms-Katholieke Kerk op en werd hij lid van de Servisch-Orthodoxe Kerk. In 2004 wierp hij zich op als verdediger van de Servische politicus Slobodan Milosevic, die hij zelfs in de gevangenis in Den Haag bezocht.

Peter Handke zorgt telkens voor verrassingen. In zijn relaties met vrouwen was hij tot dusver uitermate wispelturig. Zijn regelmatige verhuizingen naar andere landen dan Oostenrijk laten zijn kosmopolitische onrust zien. In wezen is Handke ongrijpbaar.

Prijs 2018 naar Poolse

ANP/AFP

STOCKHOLM. De Poolse auteur Olga Tokarczuk kreeg alsnog de Nobelprijs voor het jaar 2018. Deze late bekendmaking houdt verband met eerdere schandalen en commotie binnen de Zweedse Academie, die verantwoordelijk is voor de prijsuitreiking. Tokarczuk wordt omschreven als een kritische schrijfster. In 2018 won ze tevens de Man Booker International Prize, voor haar roman ”Flights”. Ze is de eerste auteur uit Polen die de prijs won.

De winnaars krijgen later dit jaar de prijs uitgereikt.