De evangelische gemeente ”Heft Uw Hoofd Omhoog” bevindt zich op de tweede en derde verdieping van een oud flatgebouw. De verf bladert er van de muren en in een van de toiletten zit een gat in de deur. Voorganger Jeremiah Sunday Dairo laat bij een rondleiding eerst de gebedskamer zien die zich naast het kantoor bevindt. „Deze is zeven dagen per week 24 uur open”, zegt hij over het raamloze vertrek. „Iedereen die wil, mag hier komen bidden.” Dan opent hij een andere deur. „Dit is het kerkzaaltje voor de christenen uit India”, zegt hij.

De derde deur staat op een kier. „Is daar iemand?”, roept hij en tikt met een vinger op de deur. „Hallo, hoe gaat het?”, zegt de predikant nadat een Keniaanse de deur heeft geopend. „Dit is de ruimte voor vrouwen”, zegt hij. „Ze hebben geen plek om te wonen. Israël is heel duur en ze mogen hier twee tot drie maanden blijven.” De tijd dat asielzoekers en masse via Egypte Israël binnenkwamen, is voorbij. De grote stroom is gestopt, maar ze komen nog wel van tijd tot tijd met het vliegtuig het land binnen.

De grote kerkzaal bevindt zich op de derde verdieping. Op zaterdag worden hier diensten gehouden. Volgens de predikant is zijn kerk de grootste van Tel Aviv. De diensten trekken 150 tot 200 bezoekers. Twaalf jaar geleden voelde Dairo zich geroepen een kerk te openen.

De meeste kerkgangers komen uit Afrika. „Maar we verwelkomen hier iedereen”, zegt hij. „Ook moslims. Het doet er niet toe van welke ras iemand is of welke kleur iemand heeft. We dwingen niemand om onze godsdienst aan te nemen. Maar we doen dit voor de hele samenleving.”

De predikant pakt zijn mobieltje. Hij toont e-mails van de organisatie Artsen voor Mensenrechten en een sociaal werker, gericht aan „father Jeremiah.” „Iemand wordt nu uit het ziekenhuis ontslagen, maar hij heeft geen plaats om te slapen”, staat er in één. Als ik vraag waar de man zou moeten slapen, wijst hij op de rij bankstellen in de kerkzaal. „We hebben hier banken. Er is ook een slaapkamer, een opslagruimte en toiletten. Als je op het centraal station van Tel Aviv vraagt om een slaapplek verwijst iemand je vast en zeker naar deze kerk.”

Huisvesting is soms ook een probleem voor de kerkgangers, die in fabrieken, hotels of restaurants werken. De huurprijzen kunnen in Tel Aviv oplopen tot 2000 euro per maand voor een gewoon appartement. De gemeenteleden wonen daarom soms met meerdere gezinnen of alleenstaanden in hetzelfde appartement.

Dairo kwam uit Nigeria naar Israël om theologie te studeren aan de Israel College of the Bible en de Holy Land University. Hij is getrouwd en heeft vier kinderen, die allemaal een Bijbelse naam hebben. Hij gelooft dat de meeste gemeenteleden graag in Israël willen blijven. „Dit is het land waarnaar ze hebben verlangd en waarvoor ze hebben gebeden. Het belangrijkste dat we doen in deze kerk is bidden voor Israël. Dat Israël zal groeien en bloeien.”