„Er is in zijn atelier nog veel van zijn werk en ik wil dat het gezien wordt”, vertelt Evertzens echtgenote Joke. Wie de expositie in Katwijk bezoekt, treft schilderijen, beelden en wandkleden aan.

Henk Evertzen (1938-2013) wist al jong dat hij kunstenaar wilde worden. Zijn ouders vonden dat hij eerst „een vak” moest leren. Dat deed hij aan de grafische school. Al twee jaar na zijn vervolgstudie aan de Kunstacademie in Utrecht kreeg hij de uitnodiging daar docent te worden. Als kunstenaar was hij zeer veelzijdig: hij schilderde, tekende, maakte penningen, beelden, wandkleden, lay-outs voor boeken en tijdschriften en (samen met zijn vrouw) glaswerk.

„In elk materiaal zag hij mogelijkheden”, vertelt Joke. „Hij werkte in hout, brons, klei en steen. Hij maakte bijvoorbeeld schilderijen die hij met gebruikmaking van computertechniek in het Textielmuseum in Tilburg liet weven.”

Joke Evertzen, zelf glaskunstenaar en keramiste, vindt het lastig het werk van haar echtgenoot te duiden. „Er komt steeds gevoel bij”, zegt ze. Bij het ontwerpen van zijn wandkleden en sommige van zijn schilderijen is Henk Evertzen uitgegaan van palimpsest. Dat is een techniek in perkament uit een tijd dat perkament schaars was. Steeds werd wat was geschreven, grotendeels uitgewist. Daaroverheen kwam nieuwe tekst. „Zo ontstaat een beeld dat de voortgang in de tijd uitdrukt”, aldus Joke. „Het nieuwe beeld vervaagt het oude beeld.” De letters in deze werken vormen overigens geen woorden.

Lang is Evertzen bezig geweest met wat hij ”definitio” noemde. Zijn studenten hingen papier aan de wand en gingen aan het werk. Als het kunstwerk af was, ging het papier van de muur en bleef een lege rechthoek op de wand achter. Dat gegeven inspireerde Evertzen. „Zo’n kader markeert de vorm”, legt Joke uit. „Het omkadert ruimte en definieert de binnenkant waarin alleen structuur is te zien.”

Meerwaarde

Evertzen was ook sterk bezig met het begrip verbinden. Dat inspireerde hem zijn beelden bijvoorbeeld deels in zink en deels in hout te maken. In zijn eigen woorden ontstond door zijn beelden een „meerwaarde van de gezamenlijkheid”. Hij vond dat deze meerwaarde niet alleen op beelden, maar ook op mensen van toepassing was.

Als docent kon de bescheiden Henk Evertzen het zich 34 jaar lang veroorloven zich weinig aan te trekken van de commercie en zich alleen bezig te houden met wat hij als kunstenaar belangrijk vond. Hij hoefde daarom ook geen werk te verkopen. „Als gevolg daarvan staat veel van zijn werk in het atelier en daar ziet bijna niemand het”, stelt Joke Evertzen vast. Dat vindt ze jammer. „Ik wil dat het wordt gezien. Ik streef ernaar om 35 schilderijen en 25 beelden te exposeren.”

De overzichtstentoonstelling van Henk Evertzen is te zien van 5 tot en met 27 oktober op vrijdag- en zaterdagmiddag in het DUNAatelier aan de Boulevard Zeezijde in Katwijk. www.kunstvereenigingkatwijk.nl; henkevertzen.nl