Thieme geloofde niet in christelijke politiek
Vrij plotseling kondigde Marianne Thieme (47), het gezicht van de Partij voor de Dieren, zondag haar vertrek uit de Tweede Kamer aan. „We zijn aan de winnende hand.”
Thieme deelde haar vertrek mee op een bijeenkomst voor PvdD-leden in het Kamergebouw. Haar beslissing om te stoppen viel in mei, „na de 24e verkiezing die we wonnen sinds onze oprichting.”
De fractievoorzitter van de PvdD vertrekt volgende week dinsdag, en acht dit een goed moment om de partij te laten werken aan haar opvolging in de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen over anderhalf jaar, schrijft ze.
Thieme stond in 2002 aan de wieg van de Partij voor de Dieren. In 2006 kwam de partij met twee zetels in de Tweede Kamer. Bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen, in 2017, behaalde de PvdD met ruim 335.000 stemmen vijf zetels. Op dit moment staat de partij in de peilingen op winst.
Ouwehand
Collega-Kamerlid Esther Ouwehand zal de fractie de komende tijd leiden. Zij nam de afgelopen jaren al vaker waar voor Thieme, toen die met zwangerschapsverlof was en ook eind vorig jaar, toen Thieme ziek was. Eva van Esch, op dit moment fractievoorzitter van de PvdD in Utrecht, komt in de plaats van Thieme in de Kamer.
In haar afscheidsbrief doet Thieme geen uitspraken over de reden van haar vertrek. Wel verschijnt er woensdag een afscheidsinterview in De Groene Amsterdammer, kondigt de partij aan. In haar brief schrijft Thieme dat ze zich zal blijven inzetten voor de PvdD-idealen, zij het buiten de Kamer. „Denk niet dat ik wegga.”
Systeemkritiek
Thiemes brief is optimistisch en strijdbaar getoonzet, met zinnen zoals: „Het tij is aan het keren, het verzet groeit” en: „We zijn aan de winnende hand.” Kritiek op het economisch systeem is, mede dankzij „dertien jaar systeemkritiek” van de PvdD, een trend aan het worden, stelt ze.
In haar afscheidsbrief schrijft ze dat er inmiddels negentien dierenpartijen in de wereld zijn, nadat haar PvdD de eerste was „in de wereldgeschiedenis die de belangen van niet-soortgenoten als uitgangspunt van beleid koos.” Het „niet-menscentrale denken” is „het meest succesvolle politieke exportproduct uit de Nederlandse parlementaire geschiedenis.”
Door de jaren heen kwam herhaaldelijk de vraag naar boven hoe Thieme haar geloof (ze is zevendedagsadventist) combineert met het leiden van een seculiere partij. Zelf benadrukte ze herhaaldelijk, bijvoorbeeld in het programma Nieuwsuur, dat ze niet gelooft in christelijke politiek. Is er sprake van een persoonlijke strijd? wilde presentator Mariëlle Tweebeeke weten. „Totaal niet; ik heb niet voor niets een seculiere partij opgericht”, antwoordde Thieme. „Ik geloof niet in christelijke politiek.”
Afgelopen juli vertrok fractiegenote Femke Merel van Kooten. In een interview met het AD suggereerde ze dat geloof en politiek in de partij niet of niet geheel zijn gescheiden. Verder bekritiseerde ze de leiderschapsstijl van haar fractievoorzitter: „Marianne Thieme regeert de partij met ijzeren hand.”
Rituele slacht
Los van haar opmerking dat ze zich zal blijven inzetten voor de PvdD-zaak, is de politiek nog niet van Thieme af. De scheidend politica heeft namelijk opnieuw een wetsvoorstel ingediend dat een totaalverbod op het onbedwelmd slachten moet regelen, wat de joodse en islamitische rituele slacht raakt. Een eerder wetsvoorstel daarover werd aangenomen door de Tweede Kamer, maar sneuvelde in de Eerste Kamer.
