„Zijt beroerd en zondigt niet; spreekt in ulieder hart op uw leger, en zijt stil. Sela.”

Iemand die alles weer in orde wil maken, is de zachtmoedigste van allen. Want ook God is, wanneer gezegd wordt dat Hij toornig is, niet toornig omdat Hij voor Zichzelf opkomt, maar om ons op de juiste plaats te zetten. Laten wij Hem zo navolgen. Want je op zo’n manier te profileren, is goddelijk; maar om het op een andere manier te doen, is menselijk.

Maar God verschilt niet alleen van ons daarin dat Hij op een rechtvaardige wijze toornig is, maar ook omdat de toorn van God geen emotie is. Laten wij daarom niet zomaar toornig zijn. Immers, niet hierom is de toorn bij ons ingeschapen, opdat wij zouden gaan zondigen, maar juist om anderen die zondigen van de zonde te weerhouden. Niet opdat er emotie en waanzin uit zouden voortkomen, maar opdat het een medicijn zou zijn tegen ongeremde emoties.

Bedenk bij uzelf hoe groot de omvang van het kwaad is wanneer het medicijn verandert in gif. Dit gebeurt namelijk wanneer we de wonden van anderen moeten helen, maar juist wonden veroorzaken. Zoals wanneer iemand die een mes pakte om de etterende zweren van anderen weg te snijden zichzelf per ongeluk raakt en overal op zijn lichaam wonden veroorzaakt. Of zoals wanneer hij als stuurman het schip tot zinken brengt met behulp van het roer waarmee hij juist het geweld van de onstuimige stormen onschadelijk had moeten maken.

Johannes Chrysostomus, priester te Antiochië (”Homiliën”, ca. 390)