„De buren vroegen zich al af wat die geblindeerde auto’s en veiligheidsmensen in onze straat moesten”, zegt Van den Heuvel.

Ze is er dinsdagmiddag nog een beetje beduusd van als ze haar verhaal vertelt. Maar weinig mensen op Urk weten wat er gebeurd is, vertelt de 65-jarige wereldreizigster. Er zijn niet zo veel landen waar Co en Piet (70) nog niet hebben rondgesnuffeld. En dat is dankzij de internationale woningruil waar ze zich al 35 jaar mee bezig houden.

Urk en Staphorst

Het verhaal begint in 2015 met de benoeming van Pete Hoekstra als VS-ambassadeur in Nederland.

Zijn uitspraken over abortus en homohuwelijk vallen bij het progressieve deel van de Nederlandse bevolking bepaald niet in goede aarde en in de media worden Hoekstra’s principes badinerend vergeleken met die van het ‘achtergebleven’ Urk en Staphorst.

„Toen besloot ik hem via een brief een hart onder de riem te steken en hem uit te nodigen op Urk”, vertelt Co van den Heuvel.

„Het sprak me enorm aan dat hij tegen abortus en euthanasie is. Wij hebben dezelfde normen en waarden. Bovendien stoorde ik me enorm aan de berichtgeving. Alsof mensen die zo denken minderwaardig zijn. Het is absurd dat wij zo belachelijk worden gemaakt”, zegt Van den Heuvel. Ze was in 2014 namens de SGP lijstduwer bij de waterschapsverkiezingen. Ze was toen de eerste vrouw op de Flevolandse SGP-lijst.

Visitekaartje

Haar brief in keurig Engels („We hebben zes jaar in Londen gewoond”) kreeg respons. „We ontvingen een hartelijk antwoord terug, met de belofte dat hij bij ons aan zou komen als hij in de buurt was. Helaas waren we tijdens zijn vorige bezoek aan Urk op vakantie. Enkele weken terug kregen we via de Franse vakantiegangers in ons huis bericht dat er een gentlemen aan de deur was geweest die zijn visitekaartje had achtergelaten. Dat was Hoekstra. Vanuit Frankrijk hebben we hem laten weten dat we op vakantie waren en dat we hoopten op een nieuwe kans. Al snel volgde bericht dat hij wilde komen, maar helaas op de dag dat ook onze Urker burgemeester afscheid nam. Daar moesten wij ook bij zijn. We hebben Hoekstra daarom laten weten dat hij voor drie uur vertrokken moest zijn. Dat was geen probleem. Hij zou op tijd weer gaan.”

Echt vrienden

En zo gebeurde. Na een uitgebreide security-check in de straat arriveerde de Amerikaanse ambassadeur samen met zijn vrouw. „Vooraf was ik toch wel wat nerveus, maar dat verdween al snel. Hij is in Groningen geboren en komt uit een gewoon bakkersgezin. We hebben zelfs veel gemeenschappelijk. Zijn voorouders komen uit Friesland, net als de mijne. Mijn meisjesnaam is ook Hoekstra en hij heet Piet, net als mijn man.”

Lees ook

Amerikaanse ambassadeur wil vooral „luisteren”

Volgens de amicale Urkse was het een genoeglijk samenzijn. „We hebben van hart tot hart met elkaar gesproken. Niet over politiek, maar over onder zaken als abortus en euthanasie. Ik heb het gevoel dat we echt vrienden zijn geworden. Helaas moesten we naar de receptie van de burgemeester anders waren ze zeker nog een paar uur langer gebleven. Pete is een gewoon mens, die ook graag met evenzo gewone mensen praat.”

Natuurlijk was er tijdens de maaltijd vis. „Zijn vrouw lust geen rauwe vis, dus heb ik gerookte zalm met crème fraiche opgediend. Van het grootste visbedrijf hier heeft hij ook nog een zalm meegekregen.”

Gedroomd

Volgend jaar hopen Co en Piet het stadje Holland in de Amerikaanse staat Michigan te bezoeken. „Van Pete hebben we een viertal adressen gekregen om daar naar de kerk te gaan. Graag zouden we vice-president Pence daar willen ontmoeten. Dat is ook een christen. Hij krijgt binnenkort een brief.”

De ambassadeur vertrok niet met lege handen. „Ik heb hem wat voor de president meegegeven. Dus zie je binnenkort Trump met een Urker stropdas. Nadat ze weg waren keken we elkaar aan. Piet zei: Jij ook altijd met je brieven… De afgelopen nacht heb ik in het Engels gedroomd.”