Kroes, die lid is van de VVD, is een echte doener. Ze houdt van aanpakken. De benoeming tot eerste vrouwelijke minister van Verkeer en Waterstaat in het eerste kabinet-Lubbers (1982-1984) was dan ook een kolfje naar haar hand. ”No nonsense” was het motto van Lubbers’ ploeg en zij was daarvan het toonbeeld. Veelvuldig met haar handen wapperend en priemend met haar vingers voerde ze de debatten. Ze doorspekte haar betogen met veel staande uitdrukkingen en gezegden. Diverse keren kwam ze in politieke moeilijkheden, maar ze wist zich daar met flair weer uit te redden.

Kroes heeft haar capaciteiten na 1989, toen het tweede kabinet-Lubbers mede door haar toedoen viel, buiten het openbaar bestuur ten dienste gesteld. Ze was president van Universiteit Nyenrode en bekleedde tal van commissariaten bij (bouw)bedrijven.

Kroes is een groot voorstander van vrouwenemancipatie, maar ze vindt niet dat vrouwen een voorkeursbehandeling moeten krijgen. Uiteindelijk moet de kwaliteit de doorslag geven. Dat sluit naadloos aan bij hetgeen EU-commissievoorzitter Barroso donderdag over Kroes zei: „Ik heb haar niet gekozen vanwege haar vrouwzijn, maar omdat ze de zakenwereld tot in de puntjes kent. Bovendien heb ik de indruk dat ze zeer onafhankelijk is.”

Enkele jaren geleden luchtte Kroes tijdens een debat over emancipatie in Amsterdam haar hart over het gebrek aan vrouwen in hoge functies. „Als we in het huidige tempo doorgaan, duurt het nog 350 jaar voordat er evenveel mannen en vrouwen in de top van het bedrijfsleven zitten. In de politiek duurt het niet zolang, maar nog wel enkele decennia.” Kroes heeft ervoor gezorgd dat Hirsi Ali vanuit de PvdA op de VVD-kandidatenlijst terechtkwam.

De kersverse eurocommissaris Mededinging vindt dat vrouwen zelf aan hun carrière moeten werken. Daarom moeten ze na hun studie eerst carrière maken en „hun kinderwens uitstellen. Dat verhaal over de prins op het witte paard blijkt meestal niet te kloppen. Kijk maar naar de statistieken over gestrande huwelijken. Als vrouwen na hun studie geen werkervaring opdoen, blijkt het later enorm moeilijk alsnog aan een goede baan te komen.” Ze benadrukte dat „die pot thee” voor kinderen vanaf twaalf jaar niet meer nodig is: „Kinderen hebben dan hun eigen programma.”

Ongetwijfeld waren de opmerkingen van Kroes ingegeven door haar eigen ervaringen. Na haar eerste huwelijk bleef ze na de geboorte van een zoon werken aan haar carrière. Nadat haar eerste huwelijk was gestrand, trad ze enkele jaren later in het huwelijk met de toenmalige burgemeester van Rotterdam, de PvdA’er Peper. Maar ook dit huwelijk liep op de klippen. Het werken aan haar carrière heeft nu Kroes 63 is het hoogtepunt bereikt.