Bonifatius werd rond 673 als Wynfrith geboren in het Engelse Credition, in de provincie Wessex. Paus Gregorius II voorzag hem van een nieuwe naam. In 722 werd hij tot missiebisschop gewijd; in de jaren daarna werkte hij onder de Friezen en de Saksen. Zijn optreden maakte grote indruk, zodat velen tot het christendom overgingen. Tijdens zijn derde reis naar Friesland werd de zendeling op 6 juni 754 met ruim vijftig reisgenoten bij Dokkum gedood. Omdat Bonifatius zich met zijn Bijbel tegen zijn aanvallers probeerde af te schermen, is hij op afbeeldingen vaak met een door een zwaard doorkliefd boek te zien.

Bij de bron waar de moordpartij zou hebben plaatsgevonden, het Martelaarsveld, bevinden zich nu een Bonifatiuspomp en een Bonifatiusbeeld. De Bronlaan leidt naar de Sint-Bonifatiuskapel, die in 1934 door de Sint-Bonifatiusstichting als bedevaartsoord werd gebouwd. Elders in de stad kregen de rooms-katholieken in 1871 hun Sint-Bonifatiuskerk, een driebeukige kruisbasiliek met onder de toren alweer een Bonifatiuskapel en daarin op het altaar een stukje van Bonifatius’ schedel, naar men wil doen geloven.

Bonifatius was niet de enige wiens ambtswerk in Dokkum een droevig einde vond. In de Grote Kerk hangt een drieluik ter gedachtenis aan ds. Jozef Wilhelm Bernard Cohen, de Joodse dominee die tijdens de Duitse bezetting na een kerkdienst werd gearresteerd. In de 80 centimeter brede spouwmuur van zijn grote pastorie had hij onderduikers verborgen.

Bonifatius is te groot voor Dokkum alleen. In het Duitse Fulda, waar hij is begraven, en in het Engelse Crediton, waar hij werd geboren, steken velen de handen uit de mouwen om luister bij te zetten aan de komende herdenking.

In Dokkum is een werkgroep actief die iedere maand van het Bonifatiusjaar een activiteit wil organiseren. Zo moeten er in een oecumenische viering martelaren uit de twintigste eeuw worden herdacht. Daarbij denkt men aan zowel pater Titus Brandsma als aan ds. Martin Luther King of ds. Cohen.

Om het plaatselijke te overstijgen, komt de Japanse kardinaal mgr. P. Shirayanagi naar Dokkum. Deze streeft in eigen land naar betere berichtgeving over de eigen geschiedenis tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ook moet er een missiologisch congres komen. Het thema hiervan zal zijn ”Wat doen we als kerken nog aan missie en zending?”. Pinksteren 2004 komt in het teken te staan van rooms-katholieke lekenbewegingen. Wellicht ligt er een pelgrimsreis naar Rome in het verschiet.

Dat het feest een toch wel erg rooms-katholieke spits krijgt, blijkt uit het feit dat de organisatoren de Bonifatiuskapel willen uitbreiden. Zij verwachten in het herdenkingsjaar een stroom van vele tienduizenden bezoekers, in plaats van de krap 20.000 die er normaliter jaarlijks komen. Verder verschijnt er een Bonifatius-gedenkmunt. Een Engels operagezelschap zal een uitvoering over Bonifatius verzorgen.

De Dokkumer werkgroep, die bestaat uit de plaatselijke VVV, Stichting Stadsfeesten en de Raad van Kerken, heeft ook een sectie religie. De plaatselijke Raad van Kerken bestaat uit de hervormde gemeente, de gereformeerde kerk, de rooms-katholieke parochie en de gecombineerde gemeente van remonstranten en doopsgezinden. Volgens een persbericht hebben andere kerken en gemeenten niet gereageerd op de uitnodiging. In Dokkum is een gereformeerde kerk vrijgemaakt, die vacant is. Behalve een christelijke gereformeerde kerk, die ook geen eigen predikant heeft, zijn er daarnaast een evangelische gemeente en twee baptistengemeenten.

Ds. L. Fabriek van de vrije baptistengemeente Nehemia reageert verbaasd als hij van het persbericht hoort waarin staat dat alle andere kerken en gemeenten buiten de leden van de Raad van Kerken geen gehoor gaven aan de oproep mee te doen. „We zijn juist betrokken. Maar we willen van tevoren wel weten in hoeverre er ruimte is om ook Jezus Christus tijdens de herdenking ter sprake te brengen.” De voorganger vermoedt dat alle evangelischen in Dokkum er zo over denken.

Ook het christelijke gereformeerde kerkenraadslid P. Sijtsma verbaast zich over het persbericht. „De Raad van Kerken, waarbij we niet zijn aangesloten, vroeg aan ons en tevens aan de vrijgemaakten, de evangelische en baptistengemeenten, om mee te doen. Onder bepaalde voorwaarden voelen wij daar zeker voor. Maar we willen wel weten wát en op wélke dagen er het een en ander op het programma staat. In het voortraject willen we enige inspraak hebben. We herinneren ons dat de Raad van Kerken in het verleden wel feestactiviteiten op zondag belegde. Wij zoeken graag aanknopingspunten bij de boodschap van Bonifatius. Met ds. Fabriek zeg ik dat we, evenals Bonifatius, de kern van het Evangelie, Jezus Christus, ter sprake willen brengen.”