Krasse koerier rijdt nog met plezier
Toon Vroegop (92) uit Veenendaal is al sinds zijn pensionering in 1988 vaste bezorger voor een drukkerij in Lunteren. „Mensen vragen me wel of het verkeer niet veel drukker is geworden. Als je daar iedere dag in zit, merk je dat niet eens.”
Kwart voor negen. Toon Vroegop er al twee ritten op zitten: eerst van zijn woonplaats Veenendaal naar drukkerij AMV in Lunteren, daarna naar de eerste klant. „Even 20.000 vel briefpapier weggebracht, hier in het dorp. Dan is dat alvast gedaan”, zegt hij. Nu wacht de koerier op verdere instructies. „In de drukkerij zijn ze nog wat aan het inpakken, wat straks naar Barneveld moet.”
Een verre tocht zit er vandaag waarschijnlijk niet in. „Meestal weet ik niet waar ik heen moet als ik hier ’s ochtends kom. Het kan een rondje van 20, 30 kilometer zijn, soms van 100, een enkele keer 200 kilometer. Dan rijd ik bijvoorbeeld naar Utrecht, Maartensdijk, Alphen aan den Rijn, Houten en Gorkum. Vaak zijn het vaste adressen, waar ik al vele jaren kom.”
Sinds 1988 is Vroegop koerier bij AMV. „De drukkerij was toen van mijn zoon. De dag nadat ik met pensioen ging, stond ik bij hem in de zaak. Hij had gezegd: Kom toch bij mij werken. Ik was 61, ik dacht: Dat doe ik. AMV had tijdelijk een vestiging in Barneveld, omdat er te weinig ruimte was in het toenmalige pand in Lunteren. Elke dag moest er drie tot vijf keer heen en weer gereden worden om wat weg te brengen of op te halen voor drukorders die diezelfde dag klaar moesten zijn.”
Kniezen
Aan de zijlijn was Vroegop altijd al betrokken bij het bedrijf, al vanaf de dag dat zoon Antoon („De letters AMV zijn zijn initialen”) in 1978 met de drukkerij begon. „Ik maakte de facturen, ik wist van de hoed en de rand.”
Toen AMV in 2009 in andere handen overging, bleef de krasse Veenendaler zijn koerierswerk doen. „Ik was blij dat ik nog wat omhanden had. Probeer wat te blijven doen, zeg ik tegen mensen die met pensioen gaan. Ga niet thuis zitten kniezen, dat schiet niet op. Al breng je kindjes naar school of bezorg je auto-onderdelen, doe wat. Ik houd van lezen, maar dat kun je toch niet de hele dag doen? Een mens is er gezonder bij als hij wat in beweging blijft. En ik zie er niet tegenop om de weg op te gaan.”
Hem wordt nogal eens gevraagd of het verkeer niet te druk is geworden. „Je merkt dat niet eens als je daar iedere dag in zit. En tegenwoordig brengt de TomTom je meestal precies waar je moet zijn. Dat was vroeger met kaartkijken lastiger.”
Vroegop zegt erbij dat hij ondanks zijn leeftijd van de dokter nog mag rijden. „Gelukkig wel. Dat is een voorrecht. Het is wel ontegenzeggelijk waar wat de Heere zegt: Zonder Mij kunt gij niets doen. Twee jaar geleden was ik wel benieuwd of ik nog verlenging van mijn rijbewijs zou krijgen. Ze zijn tegenwoordig strenger.”
Glimlachend: „Als ik opnieuw had moeten afrijden, was ik wellicht gezakt. Ik neem wel eens een binnenbocht waar het niet mag.”
De Veenendaler maakt wel minder kilometers dan een paar jaar geleden. „Zo’n 37.000 kilometer per jaar. Privé zit daarbij hoor! Eerder zat ik op een kleine 60.000 kilometer.”
Het autorijden vermoeit hem niet, zegt hij. „Als ik thuis kom, doe ik een dutje.”
Stoppen
Vroegop is nog niet van plan om met het koerierswerk te stoppen. „Zolang ik gezond blijf, hoop ik het te blijven doen, al voel ik best dat ik ouder word. Ik rijd nog met veel plezier.”
Op de vraag wat het bezorgwerk zo mooi maakt, hoeft hij niet lang na te denken: „Het contact met de mensen. Ik ken ze vaak al jaren. Dat geldt onder anderen voor de distributeurs van de kerkbladen die bij AMV worden gedrukt. Geregeld word ik gevraagd een kopje koffie mee te drinken. Het overkomt me soms zelfs dat ze dan ondertussen de auto uitladen. Dan hoef ik dat niet meer te doen.”
>>rd.nl/doorgaan voor eerdere afleveringen. Bent u of kent u ook iemand die doorwerkt na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd? Mail naar econ@refdag.nl
Loopbaan Toon Vroegop
Geboren: 9 maart 1927 te Randwijk
Lagere school: christelijke school in Randwijk
Vervolgonderwijs: hogereburgerschool (HBS) in Zetten
Werkgever: Landbouwhogeschool in Wageningen, voorloper van de huidige Wageningen University & Research. Hier 40 jaar gewerkt. In 1948 aangenomen als schrijver, maar al snel bij de bibliotheek verantwoordelijk voor de repro-afdeling (kopieer- en drukwerk).