Nog steeds hangt het bordje bij de voordeur van Merellaan 30 in Maartensdijk: Melk en zuivelproducten W. van Os. „Toen ik dit hoekhuis zag in 1969, dacht ik gelijk: dat is voor mij. Ik kon er namelijk nog 300 vierkante meter bij kopen voor 2000 gulden. Er was genoeg ruimte voor de rijdende winkels van mij en mijn zoon. De garage konden we uitbreiden om alle producten in op te slaan.”

Binnen bij een bak koffie blijkt dat Van Os kan praten als Brugman. Dat kwam hem goed van pas toen hij na de militaire dienst voor een grossier zuivelproducten ging verkopen in Gouda. Al snel kon hij een eigen melkwijk kopen in Utrecht rond de Jutfaseweg. „Zo ging dat toen. Je kreeg vijf of zes straten toebedeeld en daar was je de hele week druk mee. Er waren nog geen supermarkten dus mensen kochten hun etenswaren bij de venters die langs de deur kwamen. Ik verkocht zuivelproducten maar ook frisdrank zoals Exota, limonade in een flesje.”

Later kreeg Van Os een melkwijk krijgen in Utrecht-Overvecht, dat toen in aanbouw was. „Daar waren nog amper winkels, dus mensen waren blij als je langskwam.” Van de winst kon Van Os zijn eerste rijdende winkel kopen. En dus het huis in Maartensdijk, zodat er in 1970 getrouwd kon worden.

Gemoedelijk

Langzamerhand kwam er meer winkels in Overvecht, zodat Van Os zich meer ging richten op kleine dorpjes zoals Soest, Tienhoven en Maartensdijk. „Dat ging er gemoedelijk aan toe. Er was vertrouwen aan beide kanten. Een mevrouw kon niet betalen omdat haar wasmachine kapot was gegaan. Dat was geen probleem, ik wist dat het wel goed zou komen met dat geld.”

Bijna veertig jaar bleef Van Os zijn klanten bedienen vanuit zijn rijdende winkel. „Ik had zo’n 180 producten bij me, het liefst van A-merken.” Toen de supermarkten kwamen, verloor Van Os wel klanten. „Maar door mijn service heb ik er ook veel gehouden. Voor een feestje zette ik bijvoorbeeld voldoende kratten bier en fris klaar. De volgende morgen haalde ik op wat er overgebleven was. Kom daar bij de supermarkt maar eens om.”

Een paar jaar doet één van de vijf zonen hetzelfde werk, zodat er twee winkelwagens op de oprit staan. „Maar hij had het snel bekeken, wilde liever wat meer vrijheid. Want ja, als mensen om half elf ’s avonds nog om een paar boodschappen verlegen waren, bracht ik ze er op de fiets naar toe.”

Stilzitten lukt niet

In 2005 hield Van Os het voor gezien. Rentenieren lukt echter niet. „Ik kom van een boerderij in Benschop en verloor op 10-jarige leeftijd mijn vader. Wij moesten daarna hard werken om de boerderij te kunnen behouden. Stilzitten lukt dan niet meer. Niet zeuren, maar lekker werken.”

Van Os reed zeven maanden met groente en fruit door het land. Daarna een aantal maanden voor een tuinmarkt met bloemen. Maar toen hij voor een wat meer vaste baan bij het uitzendbureau kwam, werd hij daar bijna weggelachen omdat hij als 63-jarige nog aan de bak wilde.

Uiteindelijk vond de Maartensdijker op 70-jarige leeftijd zijn droombaan. Bij een dierenartsenpraktijk in Harmelen. Op woensdagmiddag en donderdag brengt Van Os medicijnen rond bij boeren in het gebied tussen Bodegraven en Hilversum. „Prachtig. Vaak zijn de boeren niet bij huis, maar als dat wel zo is, maak ik graag een praatje. Want eens een boerenzoon, altijd een boerenzoon, hè?”

Van Os voelt zich zeer bevoorrecht dat hij nog mag werken. „Er is er Eén die mij dit allemaal geeft. „Hij, Die trouw is, zal mijn voet. Voeren uit der bozen netten.” Schrijf dat maar op. Psalm 25 vers 7.”

Bent u of kent u ook iemand die doorwerkt na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd? Mail naar econ@refdag.nl

Loopbaan Wim van Os

Geboren: 14 september 1942 in Benschop.

Basisschool: Samuelschool Benschop.

Opleiding: Landbouwschool IJsselstein.

Militaire dienst: van 1961 tot 1963 Gardefuseliers Prinses Irene.

Eerste baan: Melkboer in Gouda voor een grossier.

Tweede baan: Eigen melkwijk in Utrecht.

Derde baan: 1966-2005 verkoop vanuit SRV-wagen.

Vierde baan: oproepkracht voor diverse opdrachtgevers.