Het puin van de vernietigde satelliet en van de raket zou een gevaar vormen voor het internationale ruimtestation ISS. „Dit soort activiteiten is onverenigbaar met de toekomst van de menselijke ruimtevaart”, trok NASA-directeur Jim Bridenstine dinsdag fel van leer tegen India.

Wat is het probleem?

De geteste antisatellietraket van India veroorzaakte ongeveer 400 stukken ruimtepuin. Hiervan kunnen de Amerikanen er ongeveer 60 volgen met ruimteradar en telescopen. Zo’n 24 vliegen er in de baan van het ISS.

Wat vindt India daarvan?

Volgens het Indiase ministerie van Buitenlandse Zaken verbrandt het ruimtepuin binnen enkele weken in de atmosfeer. Bridenstine beaamt dat, maar het risico dat het ISS wordt getroffen door ruimtepuin, is volgens de NASA-topman de eerste tien dagen na de test 44 procent hoger geworden. „Tal van onderzoeksprogramma’s ten nutte van de hele mensheid lopen nu onnodig gevaar.”

Hoeveel ruimtepuin zweeft er momenteel rond de aarde?

NASA houdt momenteel de banen van 23.000 stukken ruimtepuin in de gaten. Al die stukken zijn 10 centimeter in doorsnede of nog groter. China veroorzaakte 3400 van die fragmenten toen het in 2007 een antisatellietraket testte op een afgeschreven weersatelliet. De botsing tussen de Amerikaanse Iridium-33-satelliet en de Russische Cosmos-2251-satelliet leverde 2300 brokstukken op.

Waarom is dat ruimtepuin zo’n probleem?

Bridenstine is er beducht voor dat andere landen het voorbeeld van India zullen volgen. Dan neemt het risico voor de ruimtevaart navenant toe. Hoe meer brokstukken in de ruimte, hoe groter de kans ook is dat ze op elkaar botsen. Elke botsing levert nieuwe rondvliegende brokstukken op. De kans op een inslag groeit daarmee exponentieel.

Hoe gevaarlijk is dat ruimtepuin voor het ISS?

Er bestaan nog veel meer brokstukken dan de 23.000 die de NASA volgt. Splinters van 1 millimeter kunnen al flinke schade veroorzaken. Brokstukken groter dan 10 centimeter kunnen een satelliet totaal vernietigen. Dat komt door de enorme snelheid waarmee ze inslaan. Die kan oplopen tot zo’n 54.000 kilometer per uur.

Het ISS, dat op een hoogte van ruim 300 kilometer om de aarde cirkelt, kan in geval van nood een uitwijkmanoeuvre uitvoeren. Is zo’n manoeuvre niet meer mogelijk, dan kan de bemanning het ISS in geval van nood verlaten via twee Sojoezcapsules, die dienst doen als reddingscapsule.