De snelheidsmeter loopt in hoog tempo op. Links en rechts van baan 05 in Kompiam schieten tropische bomen voorbij. Behendig kiest piloot Jeroen Knevel (53) even later het luchtruim. Snelheid 55 knopen, hoogte 500-600 voet.

Achter de nagebouwde cockpit stuurt directeur Marco Koffeman (48) van de MATC-vliegschool de virtuele vlucht boven het ruige berggebied aan. Met één muisklik verschijnt een tropische regenbui. Nog een muisklik. Laaghangende bewolking. Klik. Tegenwind. Klik. Turbulentie.

Onverhard

De MATC-vliegschool, gelieerd aan de christelijke hulporganisatie Mission Aviation Fellowship (MAF), kan bij de opleiding tot bushpiloot gebruik maken van echte vliegtuigen en van een vliegsimulator. MATC leidt sinds 2013 cursisten uit heel Europa op voor de zwaarst denkbare vluchten vanaf onverharde start- en landingsbanen in de slechts toegankelijke streken ter wereld.

Koffeman heeft vandaag op Teuge een Cessna 172 in gebruik genomen. „Ons eerste eigen vliegtuig”, wijst de MATC-directeur trots. In de hangar staat een helderwitte kist te glimmen. In MAF-kleuren. Rode motorkap, blauwe striping.

Binnenkort kan de vliegschool gebruik maken van simulator-software, speciaal ontwikkeld voor virtuele vluchten in onherbergzame oorden. „Om te leren vliegen in hoge bergen, moeten we naar Frankrijk”, legt Koffeman uit. „Met de simulator kunnen we thuis blijven.”

De junglesoftware, gebaseerd op Microsoft Flight Sim, is in anderhalf jaar tijd ontwikkeld door een oud-ict’er en een voormalig bankdirecteur. Aan de hand van video’s, foto’s en tekeningen heeft het duo het vliegveld van Kompiam, gelegen op een heuvelrug in de binnenlanden van Papua-Nieuw-Guinea minutieus nagebouwd. Inclusief het huisje met het rode dak.

„De grootste uitdaging was het verwerken van de helling in de virtuele landingsbaan”, legt Mak uit. De strip in Kompiam kent een hellingshoek van 4 graden. „Het is gelukt”, zegt Joop Mak (75) over het monnikenwerk. „We zijn apetrots.” MATC wil nog vijf virtuele vliegvelden. Met verschillende scenario’s, met nog meer uitdaging.

Net echt

De vliegsimulator kost ongeveer net zoveel als een echt vliegtuig. Bedragen wil hij niet noemen. „Veel geld”, zegt MATC-directeur Koffeman in de krappe cockpit. „De exploitatiekosten zijn echter gering. Alleen een beetje stroom en onderhoud.”

De combinatie vliegtuig-vliegsimulator biedt MATC grote voordelen. „Het vlieggevoel, het starten en het landen, leer je het best in het echt”, legt Koffeman uit. „Voor training op onverwachte scenario’s is een simulator veel beter.”

Een haperende motor is in een vliegsimulator realistischer na te bootsen dan in een echt vliegtuig. „Tijdens een gewone vlucht moet je zeggen: Nú valt de motor uit, terwijl die natuurlijk gewoon doordraait. In een simulator stopt de motor ook echt.”

Piep-piép-piééép! Onverwacht loopt de olietemperatuur van de ”172” op. De motor stottert, sputtert en slaat vast. Op 1300 voet, zo’n 400 meter hoogte. Noodlanding! Knevel krijgt het zwaar voor z’n kiezen in de nagebouwde cockpit.

De kist daalt 1000 meter per minuut. „Even een standje flap erin”, zegt het hoofd vliegopleiding. Door de beweegbare vleugeldelen te draaien, neemt de weerstand toe en de snelheid af. Via een scherpe bocht naar links zet hij de kist –rakelings over de boomtoppen– aan de grond. De banden piepen. Net echt.