Die uitkomst corrigeert het beeld dat veel mensen hebben die de berichtgeving volgen over christenvervolging. Vaak gaat het daar om mannen. Berichten zoals over de Pakistaanse christin Asia Bibi zijn uitzondering. Vrouwen worden doorgaans vergeten.

Dat gebrek aan evenwicht is te verklaren uit het feit dat mannen die vanwege hun geloof worden opgepakt, vaak een leidinggevende positie hebben. Vanwege die positie zijn ze nogal eens met naam en toenaam bekend bij anderen. Daarnaast heeft de arrestatie van mannen vaak meer zichtbare gevolgen dan wanneer vrouwen worden gevangengenomen. Mannen verliezen daardoor vaak hun baan, terwijl vrouwen in niet-Westerse landen hun werk veelal binnen gezin en familie hebben.

Dat laatste wordt nog eens versterkt doordat in een aantal landen waar de christenvervolging zwaar is, de vrouw weinig respect ontmoeten. Ze zijn daar vaak voetveeg en gebruiksartikel. Zo worden ze ook door hun vervolgers gezien. De manier waarop ze behandeld worden is niet alleen pijnlijk, maar ook zeer vernederend. Verkrachting tijdens verhoor en gevangenschap zijn geen uitzondering.

De geringere aandacht voor vrouwen is geen uitzondering. Ook in de kerkgeschiedschrijving komen ze minder vaak aan bod. Dat is verklaarbaar. Mannen hebben, zeker in het verleden, in kerkelijke ontwikkelingen een belangrijke en zichtbare rol.

De vraag is of die mindere aandacht terecht is. Ook al staan vrouwen op minder zichtbare plaatsen, hun bijdrage aan het kerkelijk leven in landen waarin sprake is van vervolging en verdrukking is van belang.

Een voorbeeld: het protestantisme in de Sowjet-Unie kon menselijkerwijs gesproken in de jaren dertig voortbestaan omdat vrouwen de moed hadden om ondanks stalinistische vervolging bijeen te komen.

Bekend is ook dat vrouwen van invloed zijn op jongeren als het gaat om de overdracht van het geloof. Vandaar dat Sowjet-communisten in de jaren zeventig hun vervolgingsdrift vooral richtten op vrouwen. Met het oppakken van de baptistenvrouwenraad brachten ze de niet-geregistreerde gemeenten een zwaarder slag toe dan door het arresteren van voorgangers.

De strenge moslimlanden hebben alle vrouwen altijd al een ondergeschikte rol. Maar ook daar geven christenvrouwen door woord en wandel de boodschap van de Heere Jezus door.

Thema voor de seculiere vrouwendag was deze week “Heldinnen.” De christelijke kerk heeft maar één Held, Die oppermachtig is. De vrouwen in vervolging zien zichzelf zeker niet als heldinnen. Maar ze zijn wel belangrijke volgelingen en boodschapsters van deze Held. Dat wordt te vaak vergeten.

Hoofdredactie