Een Fantasie van Van den Kerckhoven bijvoorbeeld, waarin een thema naar alle kanten wordt uitgesponnen. Missen van Couperin, waarin gregoriaans wordt opgefleurd door aria’s en menuetten. Een ”Tiento” met een wroetende bastrompet. En een Toccata van Muffat, waarin virtuositeit wordt afgewisseld met fugato’s en verstilde versetten.

Ardesch voert deze ‘vondsten’ uit op het Bachorgel in de Grote Kerk te Dordrecht. Deze Silbermannkopie (2007) klinkt niet zo slank als een Brabantse Bremser, minder uitbundig dan een Oostenrijkse Egedacher; de tongen knetteren niet zoals in Spanje, en de tertsen zijn minder vol dan die van een Franse Clicquot. Maar het orgel overtuigt, ook als het met zijn Midden-Duitse accent vreemde talen spreekt.

Dankzij Ardesch: hij speelt verzorgd, soms met een bedachtzaamheid die doet denken aan zijn leermeester Piet Kee. En hij registreert prachtig. In Couperins Parochiemis wordt de Kromhoorn begeleid door een Gamba, als was het een ”Second Huit Pieds”. En in Muffats Toccata klinkt een ”Fiffaro”, een Lombardijns geluid, dat geliefd was langs de Donau. Het zijn vondsten waar je vrolijk van wordt!

Inventio 2 – Cor Ardesch – Grote Kerk Dordrecht; mpd-classic (20070910); € 16,50; bestellen: www.corardesch.nl