De fraude kwam aan het licht toen de officiële bewoners last kregen van personen die zich onterecht hadden ingeschreven op hun adres en bijvoorbeeld aanmaningen kregen die niet voor hen bestemd waren. De verdachte werd vervolgd voor tien gevallen in Amsterdam, dat aangifte deed, maar het onderzoek strekte zich uit tot meerdere gemeenten zoals Den Haag en Rotterdam.

De rechtbank in Amsterdam achtte niet overtuigend bewezen dat de verdachte de huurcontracten ook zelf had vervalst. Niettemin legde de rechtbank een hogere straf op dan de één jaar cel die de aanklager had geëist, omdat de man geen enkel inzicht toonde in de laakbaarheid van zijn daden. Hij gaf op de zitting juist hoog op van zijn slimheid, zijn idee en zijn bedrijfsmodel.

De mensen die de valse huurcontracten kochten, zaten vaak in een kwetsbare situatie en hadden alleen een postadres nodig.