De internationale leider van zendingsorganisatie ”Back to Jerusalem” was deze maand in Urk. De in Hongkong wonende Amerikaan was daar op uitnodiging van de Nederlandse afdeling, die geleid wordt door Krijn de Jong.

Bach erkende dat veel christelijke kerken in China het op dit moment moeilijk hebben. Zo is van ruim zesduizend kerken het kruis –symbool van het christendom– verwijderd. „De situatie is de laatste twintig jaar nog niet zo moeilijk geweest als nu. De vrijheid wordt minder.” Tegelijk sprak hij van een doorgaande opwekking in dat land. Naar zijn zeggen komen er in China elke maand ongeveer een miljoen christenen bij. „Hier is de grootste opwekking ter wereld gaande.”

Bach vertelde dat onder Chinese christenen het verlangen bestaat om zending te bedrijven. Zijn organisatie (zie kader) traint daar Chinese christenen voor. Na een eerste theoretisch jaar volgt een half jaar evangelisatie, eerst onder onbereikte mensen en daarna onder radicale moslims. De training is realistisch, aldus Bach. Een onderdeel ervan is dat de ‘politie’ studenten van hun bed licht en hen daarna een hele nacht verhoort. „Pas de volgende morgen delen we mee dat het om een oefening gaat.”

Engels

Een moeilijkheid voor de zendelingen-in-spe is dat de meesten geen Engels spreken. Die taal is een absolute voorwaarde, niet alleen om theologische lectuur tot zich te kunnen nemen maar ook om zich in het zakenleven te kunnen redden. De zendelingen gaan namelijk werk zoeken in landen als Afghanistan, Iran, Irak en Oezbekistan. Back to Jerusalem helpt hen met het aanleren van vaardigheden voor het werk en geeft hen een startkapitaal mee.

Bach noemde een aantal voorbeelden van het werk. Een ervan was in Tibet, waar hij in contact gekomen was met een boeddhistische monnik. Toen de man overging tot het christendom, verbrandden dorpelingen het huis van zijn moeder. „Het Tibetaanse boeddhisme is gewelddadig, anders dan het in het Westen vaak wordt gedacht. Daarna probeerden ze de ex-monnik te doden maar hij wist te ontsnappen. Dit jaar is hij teruggekeerd naar zijn dorp voor een waterzuiveringsproject. Hij kreeg contact met de monniken die hem eerst wilden vermoorden. De houding in het dorp, waar eerst niemand wilde groeten, veranderde langzaam.”

Hij vertelde nog een verhaal, zonder daarbij de naam van het land te noemen. Tijdens de ramadan ontmoetten een paar Chinese zendelingen in dat land de ambassadeur van een Oost-Europees land. Zij vertelden dat ze daar waren voor zaken. Ze werden uitgenodigd voor een bezoek aan de ambassade. De Chinezen zagen dat de ambassade geen naambord had en beloofden voor een bord te zorgen. Toen dat gebeurde, kregen ze toegang tot de ambassade. Een van de dingen die ze deden, was het organiseren van een seminar waarbij Chinese investeerders de plaatselijke bevolking ontmoetten in een zaal van de ambassade.

Bach: „Door de verschijning van Chinese zakenmensen in die landen worden deuren voor Chinezen geopend. Als westerse mensen daar komen, denkt de bevolking van het land direct aan zendelingen maar dat gebeurt niet als er Chinezen komen. Zij worden vanwege de goede contacten met China met minder argwaan behandeld en kunnen zo een netwerk opbouwen.”

De leider van Back tot Jerusalem gaf de aanwezigen nog een les mee om over na te denken. „Een gezond christelijk leven heeft te maken met ontvangen en doorgeven. Veel westerse christenen houden zich meer bezig met ontvangen dan met doorgeven.”

Back to Jerusalem

De beweging ”Back to Jerusalem” houdt zich bezig met het trainen en begeleiden van Chinese zendelingen om westwaarts te gaan, richting Jeruzalem. „De verspreiding van het Evangelie is in Jeruzalem begonnen en gaat ook weer terug naar Jeruzalem. Dat gebeurt hier in het spoor van de Chinese overheid, die ook bezig is met een westwaartse beweging, aldus Eugene Bach, de internationale leider van de beweging. Tussen China en Jeruzalem bevindt zich het gebied dat nog het minste bereikt is door het Evangelie. Het is moeilijk toegankelijk voor westerse zendelingen.