Een fotograaf weet: het beste portret maak je als iemand zich op zijn gemak voelt voor je lens. Maar hoe bereik je dat effect? Simpel: door de geportretteerde iets te laten doen wat ze leuk vinden. „Dat zie je meteen terug op de foto”, zegt fotograaf André Dorst. „Goud voor mij als fotograaf en voor de geportretteerde zelf is het ook leuker. Dan hoeven ze niet zo te poseren.”

Het fotografiebedrijf van Dorst bestond in november tien jaar. Om dat te vieren, stelde hij zichzelf een doel: in een maand tijd honderd Elspeters en hun hobby op de foto zetten. Met steeds dezelfde Canon-fotocamera en dezelfde 50 mm lens.

Het project is geslaagd, op het nippertje. „Vrijdag 7 december heb ik de drie laatste foto’s gemaakt.”

Op de website van de fotograaf, zelf ook inwoner van Elspeet, zijn de honderd foto’s te vinden. Allemaal vierkant en in zwart-wit. „Portretten zijn mooier in zwart-wit, kleur leidt alleen maar af. Nu kijk je meteen naar het gezicht van de persoon.”

Om zichzelf extra uitdaging te geven, besloot Dorst geen flitser te gebruiken. Hij moest het doen met bestaand licht. Lastig op het moment dat je iemand in het donker moet fotograferen. „Een man wilde per se ’s avonds al hardlopend op de foto. Door de iso-waarde –de lichtgevoeligheid– van mijn camera hoog in te stellen, heb ik dat toch voor elkaar gekregen. Al is de foto wel wat korrelig.”

Eén van zijn favoriete foto’s is die van de bekende Elspeetse boer Kees Mouw, die op de foto staat met zijn koeien. „Dat is een prachtige plaat geworden.”

Dorst roemt de dorpscultuur van Elspeet, het ons-kent-ons. „Je kunt het als nadeel beschouwen, maar ook als een groot voordeel. In deze kleine gemeenschap zorgen mensen goed voor elkaar. Iemand zal niet gauw eenzaam zijn.”