Nee, m’n kritiek zit hem niet bij die maatregelen om het roken duurder te maken. Wanneer er een bepaald bedrag in zicht komt, laat ik m’n doosje sigaren vanzelf een keer staan. Heel goed, zo’n financieel duwtje. Dat alcohol duurder wordt om probleemdrinkers te ontmoedigen naar de fles te grijpen, is ook helemaal prima.

Maar dat eten, dat is voor mij toch wel een dingetje. Misschien ben ik niet helemaal goed geïnformeerd, maar ik hoorde dat de overheid straks met restaurants wil overleggen over het verkleinen van de porties voedsel die gasten op hun bord krijgen. En het stukje vlees moet ook kleiner.

Daar haak ik dus echt af. Ik wil helemaal geen overheid die straks precies weet en meet hoeveel vlees ik op mijn bord heb liggen.

En ik wil ook geen overheid die het aantal frietjes telt dat ik eens in de zoveel tijd in zo’n lekkere puntzak bij de snackbar haal.

De overheid moet trouwens helemaal wegblijven uit mijn koelkast. Daar heeft ze niets te zoeken. En als ik al een keertje kook, dan wil ik niet dat staatssecretaris Blokhuis in mijn macaronipan komt kijken. En ook nog blijft zitten of staan om te zien hoe vaak ik m’n bord volschep. Of komt er straks een vanuit Den Haag aan te sturen slotje dat de pannen vergrendelt als je zoveel gram voedsel op je bord hebt geschept?

En hoelang gaat het nog duren voor er een soort sirene in m’n slaapkamer begint te loeien als ik op zaterdagmorgen om negen uur nog lekker onder de dekens lig? Want de overheid wil dat ik sport en hardloop.

Ik wil een overheid die zorgt voor haar burgers. En daar hoort bij dat roken en drinken wordt ontmoedigd. En drugsgebruik ook. Helemaal goed.

Maar ik wil geen ministers en staatssecretarissen in m’n huis. Ook niet via decreten of preventieplannen. Ontmoediging is prima, maar bemoeizucht niet. We leven in een vrij land, roepen alle politici. Laten we dat dan ook zo houden als het om dit soort zaken gaat.

Eén preventieplan wil ik wél. En dat is een door de overheid opgesteld plan dat voorkomt dat ziekenhuizen failliet gaan. Onmogelijk? Welnee. Gewoon de ministerraad een uurtje bij elkaar zetten met een paar schaaltjes bitterballen op tafel. En als het te lang duurt een frietje halen bij de snackbar. Dan is het zo geregeld.