Componisten als Géza Frid en Rosy Wertheim hadden een internationale carrière. Dirigent en componist Israël Olman was geliefd bij duizenden zangers. Max Vredenburg componeerde muziek bij films. In het Concertgebouw klonken composities van Henriëtte Bosmans en Leo Smit, uitgevoerd door onder anderen harpiste Rosa Spier.

Nederland was in die periode ook een veilige haven voor buitenlandse vluchtelingen. Zo verhuisde Hans Lachman kort na de machtsovername van de nationaalsocialisten in 1933 vanuit Berlijn naar Amsterdam, waar hij als trombonist en arrangeur in het Tuschinski-orkest van Max Tak aan de slag ging. Ook pianist Hans Krieg vluchtte in 1933 vanuit Silezië naar Amsterdam. Aanvankelijk verdiende hij zijn geld met het kopiëren van partituren en het schrijven van artikelen over Joodse muziek. Later was Krieg als medewerker bij een omroep en als dirigent, koorleider, pianobegeleider en organist actief.

De Tweede Wereldoorlog maakte abrupt een einde aan het bloeiende Joodse muziekleven. En nadien raakte dit deel van de muziekgeschiedenis in de vergetelheid, aldus de Amsterdamse Leo Smit Stichting. Die heeft daarom een tentoonstelling gemaakt waarin aandacht wordt gevraagd voor deze muziektraditie: ”Vervolgde componisten in Nederland”. De expositie wordt deze vrijdagavond in de synagoge van de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam geopend. Daarbij treden het koor Sjier Chadasj en pianist Jo van Beusekom op met liederen van onder anderen Rosy Wertheim en Hans Krieg.

De expositie is nog tot 17 maart 2019 te bezoeken.

Meer informatie: www.leosmit.nl