Het lukt maar niet om het filmpje op het grote scherm te krijgen. „Alyssa, probeer het anders via jouw telefoon!” roept Romy door de klas. Na veel gedoe is het zover: de groep is klaar om zijn actie aan de klas te laten zien. Ze beginnen met een video. Op het scherm komt een winkelstraat in beeld. Drie meisjes lopen met een bos tulpen in hun arm op het winkelend publiek af. Ze delen de bloemen uit en wijzen meteen op het kaartje dat aan de tulp hangt. „Daar staat een compliment voor u op”, zegt Jayda tegen een voorbijganger. Die reageert verbaasd. „Krijg ik dit zomaar?”

Aan het einde van de video leggen de groepsleden uit waarom ze voor deze actie hebben gekozen. „We wilden mensen graag blij maken”, zegt Jack.

„Wat voor complimenten hebben jullie gegeven?” vraagt iemand uit de klas. Romy: „Bijvoorbeeld dat ze een leuke bril hebben. En tegen ouderen hebben we gezegd dat ze een mooi karretje hebben. Expres, want ouderen zijn vaak onzeker over hun karretje.” Alyssa zegt er verontwaardigd achteraan: „Sommige mensen dachten dat we het sarcastisch bedoelden, dat was helemaal niet zo!”

Trainer Daphne Steengraver van stichting Move wil weten wat ze van hun actie geleerd hebben. „Dat iedereen het fijn vindt om een compliment te krijgen”, zegt Romy. Jack voegt toe: „Dat ik het eng vind om mensen zomaar aan te spreken. Gelukkig hebben andere mensen in mijn groepje dat gedaan, ik heb weer met andere dingen geholpen.”

Talenten

Scholengemeenschap De Meergronden in Almere neemt deel aan het project ”Move your world” van stichting Move. De leerlingen van vmbo 2 hebben deze week een actie bedacht en uitgevoerd om anderen te helpen. Aan het begin van de week hebben ze hun project opgezet, donderdag zijn ze op pad gegaan om hun actie in gang te zetten en vrijdag presenteren ze de resultaten aan hun klasgenoten, onder toeziend oog van de mentor en twee trainers van stichting Move.

Move werkt met studenten, allemaal vrijwilligers, die de leerlingen helpen met het project. De organisatie is al bijna tien jaar actief op basisscholen in minderbedeelde wijken, om projecten uit te voeren die de wijk beter maken en om kinderen de kans te geven hun talenten in te zetten voor de maatschappij.

Sinds begin dit jaar voert ze ook projecten uit in het voortgezet onderwijs, en dan specifiek op het vmbo. „Veel vmbo-leerlingen hebben het gevoel dat ze niet goed genoeg zijn en dat ze moeten doorleren om erbij te horen”, zegt projectleider Sietske van Leeuwen van Move your world. „Ze zijn er niet trots op om op het vmbo te zitten. Jammer, want ze hebben veel talenten en ze vormen de basis van onze samenleving.”

De stichting koos er daarom bewust voor het project op het vmbo te richten. „Met dit project willen we laten zien wat leerlingen op het vmbo in hun mars hebben. Op middelbare scholen zie je regelmatig dat er projecten voor havo/vwo worden gestart, en het vmbo mag dan ook wel meedoen. Nu doen we het andersom.”

Kleurplaten

In de klas is het rumoerig. De leerlingen zijn in groepjes bezig met de laatste voorbereidingen voor de presentatie van hun actie. Ze moeten een poster met vragen invullen over hun project.

Dewi en Dominique zijn naar een bejaardentehuis geweest om te kleuren met oude mensen. „We hebben stiften en kleurpotloden gekocht met de 3 euro die we van school kregen voor het project”, zegt Dewi. Dominique haalt een stapel kleurplaten uit haar tas. „Ik had er per ongeluk veel te veel geprint, deze heb ik allemaal nog over.”

Ze vonden het leuk om te doen. Dewi: „Er waren maar zes mensen, maar het was heel gezellig om met ze te kletsen.”

Het groepje van Laine bezocht een basisschool in Almere. „We hebben de juffen in de onderbouw geholpen”, zegt Laine. „Met de kinderen van groep 1 en 2 hebben we buiten gespeeld en in groep 3 en 4 mochten we taalles geven. We hebben in groepjes de trappen van vergelijking uitgelegd. Gelukkig snapte iedereen onze uitleg.”

Laine wil later graag met kinderen werken. „Al heb ik ontdekt dat het wel moeilijker is om juf te zijn dan je denkt.”

Volgens Van Leeuwen van Move voeren de scholieren het project niet alleen uit om iets goeds te doen voor een ander, maar leren ze gaandeweg ook iets over hun eigen talenten. „Aan het begin van de week hebben ze een kwaliteitenspel gespeeld, waarbij ze in groepjes kaartjes uitzoeken met een eigenschap die ze bij een ander vinden passen, bijvoorbeeld zorgzaamheid, oplossingsgericht zijn of creativiteit.”

Aan de hand van dat spel maakt iedere groep een taakverdeling. „De één gaat naar de winkel om spullen te kopen en iemand anders belt bijvoorbeeld een basisschool op om te vragen of ze daar het project mogen uitvoeren. Het is heel leuk om te zien hoe iedereen een taak oppakt die bij hem of haar past.”

Rekenbingo

Om 10 uur ’s ochtends beginnen de leerlingen met hun presentaties. Er komt van alles voorbij: de ene groep heeft kleding opgehaald voor het Leger des Heils, de andere groep heeft in het nabijgelegen winkelcentrum de ramen gewassen van de bakker en die van de slager.

Mentor Johannes Dopmeijer kijkt achter in de klas tevreden toe. „Super om te zien dat ze dit project zo zelfstandig oppakken. Ze bellen zelf allerlei organisaties op en ze monteren zelf video’s om te laten zien tijdens de presentatie. Ik ben een trotse mentor.”

De groep van Senna is als een van de laatste aan de beurt. Die heeft een rekenbingo gehouden voor groep 5 van een basisschool in de buurt. „We lazen zelfbedachte sommen voor en de kinderen moesten het antwoord opschrijven”, legt Senna uit. „Wie als eerste de meeste antwoorden goed had, kreeg een prijs.”

Ze laat op het scherm een paar foto’s zien van trotse kinderen met een prijs in hun hand. „Eén jongen kreeg een speelgoedautootje als cadeau, en daar was hij zo blij mee dat hij me speciaal een knuffel kwam geven.” Glimlachend: „Terwijl het gewoon een autootje van 40 cent van de Action was.”

Na afloop van de rekenbingo hebben alle leerlingen een cadeautje gekregen, voegt een groepsgenoot van Senna geruststellend toe. „Dat is net zo eerlijk.”

Trots

Het kost de trainers moeite om de klas stil te krijgen voor de laatste presentaties. „Aan het einde van zo’n ochtend zijn ze er wel klaar mee”, zegt mentor Dopmeijer. „Dan willen ze naar huis.”

Na afloop komt trainer Daphne Steengraver met een rood hoofd het lokaal uit. „Hèhè, even uitrusten hoor. Dit was een gemotiveerde maar drukke groep.”

Daphne is student culturele en maatschappelijke vorming. Ze heeft stage gelopen bij stichting Move en geeft nog steeds gemiddeld één keer per maand trainingen, onder andere om ervaring op te doen met het voor de klas staan.

Ze is tevreden over de groep van vandaag. „Iedereen heeft er veel energie in gestoken, ik was onder de indruk van de video’s en de presentaties. Ik vind het zo schattig om te zien hoe trots sommige leerlingen zijn op hun project. Net kwam er iemand naar me toe die een oudere vrouw heeft geholpen. Ze vertelde helemaal trots dat die vrouw haar met een glimlach op het gezicht wel tien keer had bedankt. Het klinkt misschien wat emotioneel, maar ik moest er bijna om huilen. Daar doe je het voor.”

Over stichting Move

Stichting Move, opgericht in 2009, koppelt kinderen die minder kansen krijgen dan hun leeftijdsgenoten aan studenten. Samen komen ze in actie voor hun omgeving. Bij de Moveprojecten op basisscholen brainstormen de kinderen samen met de studenten over wat er beter kan in de wijk. Daarna gaan ze aan de slag om hun plan uit te voeren. Ze organiseren bijvoorbeeld een spelletjesmiddag voor ouderen of een zwerfafvalopruimactie met buurtbewoners. Tijdens het project regelen de studenten ook een uitstapje naar bijvoorbeeld de universiteit om de kinderen het studentenleven te laten zien.

Sinds begin dit jaar is de stichting actief op het vmbo, met het project Move your world. Ook daar voeren jongeren samen met studenten zelfbedachte acties uit. Het lesprogramma bestaat uit vier verschillende blokken, die flexibel zijn in te plannen door scholen. Alle studenten die meewerken aan de projecten doen dat op vrijwillige basis.

stichtingmove.nl