De metalen stangen waarachter Herman nu verblijft, op een boerderij in Polsbroek, zouden niet misstaan bij een olifantenverblijf. De stier, inmiddels elf jaar oud, weegt 1250 kilo en heeft volgens Brinkhorst de afmetingen van een nijlpaard. „Als hij zich kwaad maakt, gaat hij letterlijk door het lint.” Herman krijgt daarom vanaf 1 juli een rustig verblijf bij het Leidse museum Naturalis.

Het publiek kan daar behalve Herman ook de twee kloonkoeien Holly en Belle bewonderen. In tegenstelling tot Holly en Belle mag Herman de stal niet uit. De wet staat niet toe dat genetisch gemanipuleerde dieren buiten lopen. Aan het erfelijk materiaal van Herman is door biotechnologiebedrijf Pharming een gen toegevoegd voor de aanmaak van een menselijk eiwit, lactoferrine. De dochters van Herman produceren dit ontstekingsremmende eiwit in hun melk.

Ook prof. dr. G. M. A. van Beynum, ex-directeur van Pharming, staat te glunderen terwijl Brinkhorst de paal in de drassige grond slaat. „Een jongensdroom”, zegt hij. De geboorte van Herman, op 16 december 1990, ontketende een brede maatschappelijke discussie over biotechnologie. Al eind 1997 deed Van Beynum het voorstel de inmiddels gecastreerde stier Herman te verhuizen naar Naturalis, maar dat stuitte op forse weerstand. „Het heeft lang geduurd, maar het is nu toch voor elkaar.”

Pharming is intussen in financiële moeilijkheden gekomen en heeft de onderzoeksboerderij in Polsbroek afgestoten. De stier kan wel twintig jaar oud worden, maar naar verwachting moet hij over een jaar of vier worden afgemaakt. Af en toe heeft hij last van stijve gewrichten. De nieuwe ruime stal geeft hem extra bewegingsvrijheid. Na zijn dood komt Herman in opgezette vorm in Naturalis terecht.