Partijcongressen duren vaak lang en bezoekers zitten vele uren stil. Daar had de ChristenUnie wat op bedacht. Kees Posthumus uit Apeldoorn, die naar eigen zeggen oude verhalen vroom en vrolijk vertelt in kerken en kroegen, kreeg zo’n tien minuten om de zaal in beweging te krijgen. Hij had zich in een trainingspak gehesen en deed allerlei bewegingsoefeningen met de leden.

Het grappige was dat hij de bewegingen koppelde aan allerlei politieke items. De aanwezigen moesten eerst hun arm- en schouderspieren los maken. „Laat alle dingen die u niet in het regeerakkoord hebt kunnen regelen maar even los. Laat alle dingen waarover u het in de partij het niet eens kunt worden, zoals Israël en homoseksualiteit, maar even los.”

En bij het uitgestrekte armgebaar met geopende handen die vervolgens naar de borst werd bewogen: „U geeft en u neemt, u geeft en u neemt. U doet het fantastisch. Dit zou Paul (Blokhuis, GV) eens moeten zien.”

Vervolgens moesten de aanwezigen hun arm in een cirkel ronddraaien „om minister Schouten te helpen met de kringloopeconomie. Het maakt niet uit of u linksom of rechtsom draait.” Daarna vroeg hij de aanwezigen bewegingen maken alsof ze aan het koeien melken waren: „Mevrouw Schouten is een boerendochter.”

Het rechten van de rug bracht Posthumus in verband met het recht houden van de rug in de politiek en het maken van kronkelende bewegingen met het wringen in allerlei bochten. De CU-leden moesten alle oefeningen elf keer doen. De fitnesstrainer sloot die dan af met „acht, negen, tien, slop.” Dat laatste was een verwijzing naar minister Slob.

Elke politieke partij die vergaderingen belegt die langer duren dan zes uur zou Posthumus moeten inhuren.

Voor het eerst in de partijgeschiedenis van de ChristenUnie werden de meditatie en het gebed aan het begin van de vergadering uitgesproken door een rooms-katholieke geestelijke. Dat was bisschop De Korte uit Den Bosch.

Zelf stond hij daar ook even bij stil aan het begin van zijn openingswoord: „Het is bijzonder dat een rooms-katholieke bisschop hier mag spreken. Het is een vrucht van de oecumenische beweging. Gods geest laat ons zien dat de overeenkomsten groter zijn dan de verschillen.”