Maar nu Armando is gestorven, besloot museumdirecteur Suzanne Swarts niet te wachten en de expositie nog dit jaar door te zetten. Ze hoopt met name mensen die door het nieuws van zijn overlijden voor het eerst of beter met zijn werk kennismaakten bij „hun lurven” te pakken.

Swarts noemt Armando’s werk, of het nu beangstigend is of romantisch, tijdloos. Het kan daarom ook jongere generaties volop aanspreken, mensen zoals zijzelf. „Terwijl we op twee dagen na vijftig jaar in leeftijd verschillen.”

Armando was gecharmeerd van het museum in Wassenaar: „Hij genoot vooral van het daglicht dat hier binnenkomt”, vertelt ze. Hij hintte volgens haar bij een bezoek aan Voorlinden zelf al op zijn negentigste verjaardag. „Ja en zoiets gaat dan borrelen”.

Tien dagen voor zijn dood bezocht ze hem nog thuis in Potsdam om over de plannen te praten. Hij was wel wat zwak, maar vol leven. „We zien elkaar in september en dan kom ik in 2019 naar de opening”, zei hij toen, in juni, nog.

Museumeigenaar Joop van Caldenborgh verzamelde tientallen werken van Armando, waarvan er zich 45 in het museum(depot) bevinden. „Die laten we niet allemaal zien, want Armando was zelf nogal van ‘niet te vol’. En dan hebben we ook nog geleend van andere musea en van particulieren. Als je bij die mensen op bezoek komt, merk je hoe verknocht ze aan Armando’s werk zijn, dat ze het gewoon liefhebben, en wat voor prominente plek het in hun huis heeft”, aldus Swarts.

Het gaat in het museum om een representatieve keuze, waaruit blijkt hoe divers zijn werk was. Er zijn schilderijen uit het hele werkende leven van Armando, maar ook sculpturen. Zijn gedichten zijn door hem zelf voorgelezen te horen via koptelefoons, net als zijn spel op zijn (ook geëxposeerde) viool.

Verder worden zijn laatste schilderhandschoenen getoond, want hij werkte amper met een kwast, maar meestal met zijn gehandschoende vingers. Ook in de beelden kun je zijn vingerafdrukken zien staan.

Op de expositie is een handvol werken die de toen 88-jarige kunstenaar weken voor zijn dood heeft geschilderd. Een paar daarvan heten er ‘Todeslandschaft’. Armando heeft Swarts niet toegelicht waarom. „Dat deed hij nooit.”

De tentoonstelling Armando duurt tot en met 10 maart.