De evangelist en hoofdredacteur van de krant ”Gelooft u?” groeide op in de provincie Krasnodar in de Kaukasus. Rusland was toen nog een communistisch land, waar atheïsme de norm was. Maar Kostjoesjenko werd in een christelijk gezin geboren. Op school vonden docenten hem een fanaticus, omdat hij de Bijbel las. „Ik zei: „Ik lees de Bijbel naast de communistische propaganda, ik kan het tenminste nog vergelijken met iets anders, jullie niet. Wie zijn hier nu de echte fanatici?””

Vergeving

„Ik was dertien toen ik tot geloof kwam”, vertelt Kostjoesjenko. „Mijn vader zat, net zoals veel andere voorgangers en evangelisten, vaak gevangen omdat hij het Evangelie verspreidde. Voor de kinderen van wie de vaders gevangen zaten, werd een clandestien kamp georganiseerd. Er waren wel vijftig kinderen bij elkaar. Een van de jongens haalde kattenkwaad uit. Een kampleider vertelde ons dat de zonde God pijn doet en dat we daarom bij God en bij de mensen om vergeving moeten vragen. Toen de jongen om vergeving bad, ben ik naast hem gaan zitten en heb ik ook om vergeving gebeden voor de dingen die ik fout had gedaan. Dat gebed was een keerpunt in mijn leven.” Op zijn veertiende werd Kostjoesjenko gedoopt, en omdat de meeste volwassen voorgangers gevangen zaten, begon hij direct ook met spreken in de gemeente.

Vrucht

De evangelist is nu 56 jaar oud, en werkt al 20 jaar als evangelist in de Kaukasus, een van de meest instabiele regio’s van Rusland. Dit gebied omvat landen als Georgië, Azerbeidzjan en Armenië. „Mijn werk als evangelist begon in Armenië, toen daar nog helemaal geen kerken waren. Daar heeft God mij leren evangeliseren, daar begreep ik dat dit de dienst is die God me heeft toevertrouwd. We hebben er veel vrucht mogen zien.”

Na het werk in Armenië kreeg Kostjoesjenko de verantwoordelijkheid voor het evangelisatiewerk op de hele Kaukasus. „Het is een gebied waar ook veel moslimfundamentalisten wonen, wat het werk lastig maakt. We werken er al twintig jaar.”

Toch was alleen het gewone evangelisatiewerk niet genoeg. „In de loop van de jaren werd het steeds moeilijker om te evangeliseren. Mensen raakten eraan gewend om op straat traktaatjes te krijgen. We moesten een nieuwe manier bedenken om mensen met het Evangelie te bereiken. Toen legde God het idee van een krant in mijn hart.”

Vijf jaar geleden rolden de eerste exemplaren van de evangelisatiekrant van de persen. Op de voorkant van elke krant prijkt in lichtblauwe letters de vraag ”Gelooft u?” De eerste editie verscheen in een oplage van 3000 stuks. In de loop van de tijd groeide dat aantal tot miljoenen kranten per jaar. In 2017 werden ruim 8 miljoen kranten gedrukt. Een deel daarvan werd verstuurd naar de vaste abonnees, en de andere kranten werden uitgedeeld in het openbaar vervoer of in openbare ruimtes.

Bij de zeskoppige redactie komen veel reacties binnen van mensen die door de krant in aanraking komen met het christendom. „Een tijd geleden werden we opgebeld door een moslim uit Dagestan. Hij had ergens een krant gekregen en wilde weten wat voor blaadje het was. Ik zei: „Het is een krant die vertelt over Jezus.” „Dát begrijp ik wel”, reageerde de man verbaasd, „maar ik heb er helemaal niets slechts in kunnen ontdekken!” In een andere reactie vertelde een moslim dat hij door de krant die hij had gekregen twee dingen had geleerd: dat baptisten normale mensen zijn en dat hij een zondaar was en vergeving nodig had. Hij vroeg ons waar hij naar de kerk kon. Door middel van de krant komen veel mensen in aanraking met het Evangelie, en velen van hen komen tot geloof.”

Lamp

Op de vraag waarin de Nederlandse kerk van de Russische kerk kan leren, geeft de evangelist liever geen antwoord. „Dan lijkt het net of onze kerk beter is, en dat is niet zo. Je kunt het beter andersom bekijken. Nederland is een klein land, maar er zijn veel plekken in Rusland waar Nederlanders de evangelisatie steunen. De kleine lamp van christelijk Nederland is in staat een heel groot terrein in Rusland te verlichten.”