„Want zo zegt de Heere: Roept luide over Jakob met vreugde, en juicht vanwege het hoofd der heidenen; doet het horen, lofzingt en zegt: O Heere! behoud Uw volk, het overblijfsel van Israël.”

Deze tekst leert hier veel dingen. De verkondiging van het Evangelie onder het Nieuwe Testament is waarlijk een blijde boodschap en aangename tijding van het goede. Wanneer iemand preekt, dan moet hij eerst wettig gezonden worden en niets preken dan wat God hem in last gegeven heeft. Een rechte herder en leraar moet eerst het woord als uit Gods mond horen en kunnen zeggen: „Zo zegt de Heere.” Het welbehagen van Jehova zal door hun hand en dienst gelukkig voortgaan. Zij moeten werkzaam bevonden worden, steeds biddende tot God om een zegen over hun heilig dienstwerk en om de bekering der zielen, die hun zo dierbaar zijn toevertrouwd, zoals Paulus plant, en Apollos natmaakt. Het baat niet als God niet de wasdom geeft. Zo vaak als er een onder een volk wordt bekeerd, moet dat een stof van blijdschap en dankzegging tot God zijn.

Het is onze plicht veel tot God te bidden met het oog op de algemene welstand van Sion en de opbouw van de vervallen muren van Jeruzalem. Bid vooral om de bekering der Joden: „O Heere, behoud Uw volk, het overblijfsel van Israël!” Wanneer God Zijn volk en knechten daartoe eens op een bijzondere wijze aanhoudend een biddend hart geeft, dan mag men denken dat de tijd daar is waarop Hij Zich over dat volk zal ontfermen. De Heere geve, dat die heugelijke tijd welhaast mag aanlichten!

Joachimus Mobachius, predikant te ’s-Hertogenbosch (”De lang gewenste en vast aanstaande bekering van het volk der Joden”, 1746)